வர வேண்டாம்.

வெற்று அறையில்

ஒற்றையாய் நின்று

உனக்குப் பிடித்த

வாசனைத் திரவியத்தை

நான் வாசம் பிடித்து!

கழட்டிவைத்த உன்

அழுக்குச் சட்டையை

இறுக்கப் பிடித்து;

நீர் கோர்த்த

விழிகள் இரண்டையும்

இமைகள் பிசைந்து;

குலுங்கி அழும்போதுக்

கூடவே மூக்கும் சேர்ந்து!

நீ நாடுவிட்டு நாடுச்

செல்வதால்;

நாதியற்று விசாலமான

அறையில் நான் ஓரமாய்;

சிவந்த விழியும்

சிந்திய மூக்கும் கண்டு;

அம்மாவும் அக்காவும்

அணைத்து ஆறுதல் அரும்பும்;

அனுபவம் உரைக்கும்;

இப்படித்தான் கொஞ்சக்காலம்

இருக்குமென்று!

மரத்துப்போனத் தழும்புகளும்;

வெறுத்துப் போன வலிகளும்;

பழகிவிட்ட இவர்களுக்கும்

சேர்த்து நான் அழுகிறேன்;

வரவேண்டாம் என் பிள்ளைக்கு

ஒருக்காலமும் இதுப்போல்!

Thanks

Yazar Arafath....