திருட்டு VCD! லஞ்சம் வாங்கத் தனி அலுவலகம் நடத்திய காவலர்கள்!

லஞ்சப் பணத்தை வசூல் செய்வதற்காகவும், லஞ்சக் கணக்கு வழக்குகளைப் பார்ப்பதற்காகவும் தனியாக ஒரு அலுவலகத்தையே வைத்து நடத்தும் அளவுக்கு லஞ்ச மழையில் குளித்து வந்துள்ளனர் கோவை நகரத் திருட்டு வீடியோத் தடுப்புக் காவலர்கள்.

கோடிக்கணக்கான ரூபாய் முதலீட்டில், பலரது கடும் உழைப்பிலும் உருவாக்கப்படும் திரைப்படங்கள் திரையரங்குகளில் வெளியாகும் தினத்திலேயே அந்தத் திரைப்படங்களின் திருட்டு வீசிடிக்கள் தமிழகத்தின் எல்லாப் பகுதிகளிலும் எளிதாகக் கிடைத்து விடுகின்றன இப்போதெல்லாம்.

தமிழகத்தில் பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் அடியெடுத்து வைத்த தமிழ் செயற்க்கைக்கோள் தொலைக்காட்சிகளின் தாக்கத்தால் நிலைகுலைந்து போய்த் தள்ளாடிக் கொண்டிருக்கிறது தமிழ்த் திரைத்துறை.

பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பெல்லாம் பெரிய நகரங்களில் திரையிடப்படும் எல்லாப் புதிய தமிழ்த் திரைப்படங்களும் குறைந்த பட்சம் ஐம்பதிலிருந்து நூறு நாட்களுக்குக் குறையாமல் தொடர்ந்து ஒரே திரையங்கில் அரங்கு நிறைந்த காட்சிகளுடன் வெற்றிநடை போட்டுக் கொண்டு இருந்தன.

அப்போது வெள்ளிவிழாக் கண்ட திரைப்படங்கள் எல்லாம் இருநூறு நாட்களையும் தாண்டி ஒரே திரையரங்கில் தொடர்ந்து பெரும்பாலும் அரங்கு நிறைந்த காட்சிகளுடன் வெற்றி நடை போட்டுப் பல சாதனைகளை நிகழ்த்தின. கரகாட்டக்காரன் திரைப்படம் ஒரு வருடத்திற்கும் மேலே மதுரையில் உள்ள ஒரு திரையரங்கில் தொடர்ந்து வெற்றி நடை போட்டது.

ஆனால் அவையெல்லாம் இப்போது பழங்கதை ஆகி விட்டது. இன்று தமிழ் மக்களின் தொலைகாட்சி மோகத்தினால் இப்போதெல்லாம் ஒரு திரைப்படம் மூன்று வாரங்கள் அரங்கு நிறைந்த காட்சிகளைக் கண்டு விட்டாலே, அது ஒரு வெற்றிப் படம் என்று சொல்லும் அவல நிலையில் தவிக்கிறது தமிழ் திரைத்துறை.

இது போதாதென்று கடந்த பத்தாண்டுகளில் புதிதாகத் தோன்றியுள்ள இன்னொரு பெரும் பிரச்சினை திருட்டு வீசிடி. திரைப்படம் வெளியாகும் அன்றோ அல்லது சில நேரங்களில் திரைப்படம் வெளியாவதற்கு முன்பே கூட அந்தத் திரைப்படங்களின் திருட்டு வீசிடிக்கள் மிக எளிதாக வெளி வந்து விடுகின்றன.

இயக்குனரின் பல்லாண்டு காலக் கனவையும், எண்ணற்ற தொழிலாளர்களின் ஈடு இணையற்ற கடும் உழைப்பையும், பல கோடி ரூபாய் மூலதனத்தையும் பயன்படுத்தி உருவாக்கப் படுகின்ற ஒவ்வொரு திரைப்படமுமே பலரது வாழ்க்கையைத் தீர்மானிக்கக் கூடியதாக இருக்கிறது.

திரைப்படத்தின் இயக்குனராகட்டும், திரைப்படத்தில் பணியாற்றும் தொழில்நுட்பக் கலைஞர்களாகட்டும், திரைப்படத்தின் தாயாரிப்பாளராகட்டும், திரைப்படத்தில் நடிக்கின்ற ஒவ்வொரு நடிகர் நடிகைகளாகட்டும், இவர்கள் எல்லோரது எதிர்கால வாழ்க்கையுமே அந்தத் திரைப்படத்தின் வெற்றி தோல்வியைப் பொறுத்துத்தான் தீர்மானிக்கப்படுகிறது.

ஆனால் எப்போதுமே குறுக்கு வழியில் பணம் சம்பாதிக்க முயலும் குறுக்குப் புத்தி உடையவர்கள், இதைபற்றி எல்லாம் கவலைப் படாமல் புத்தம்புதிய திரைப்படங்களை எல்லாம் திருட்டுத் தனமாகப் பதிவு செய்து விசிடிக்களாக விற்பனை செய்கின்றனர்.

திரைப்படங்களின் திருட்டு விசிடிக்கள் தயாரித்தாலோ அல்லது விற்பனை செய்தாலோ குண்டர் சட்டத்தில் கைது செய்து மிகக் கடுமையான தண்டனைகள் தரக் கூடிய வகையில் அரசு சட்டங்களை இயற்றி உள்ளது.இருந்தாலும் இக்தகைய செயல்கள் குறையவில்லை.

அரசு என்னதான் சட்டங்களை இயற்றித் தண்டனைகளைக் கடுமையாக்கினாலும் அந்த சட்டங்களை முறையாக அமல்படுத்தி சட்டங்களின் பயன்கள் முழுமையாக மக்களுக்கு சென்றடைந்து நன்மைகள் விளைவிக்கச் செய்வதும் அல்லது அந்தச் சட்டங்கள் வீணாகப் போகும் படி செய்வதும், அந்தச் சட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்தும் பொறுப்பில் உள்ள அதிகாரிகள் கையில்தானே உள்ளது.

ஆனால் அரசாங்கம் என்னதான் கை நிறைய சம்பளத்தையும் சலுகைகளையும் அள்ளிக் கொடுத்தாலும், அரசாங்கத்திற்கும் மக்களுக்கும் துரோகம் செய்து சமூக விரோதிகளுக்குத் துணை சென்று அதன் மூலமாகக் குறுக்கு வழியில் பெரும் பணம் ஈட்டுவதே பல அதிகாரிகளின் நோக்கமாக இருக்கிறது.

பெரும் பணம் புழங்கும் திருட்டு விசிடி வியாபாரத்தை கண்டும் காணாமல் இருக்கக் காவலர்கள் பெரும் பணத்தைக் கையூட்டாகப் பெற்றுக் கொள்கின்றனர். இவர்களின் நேரடியான ஆதரவு இருப்பதால் இப்போதல்லாம் பல இடங்களிலும் புத்தம் புதிய திரைப்படங்களின் திருட்டு வீசிடிக்கள் சரளமாகப் புழங்குகின்றன.

கோவையில் திருட்டு வீடியோத் தடுப்புக் காவலர்கள் லஞ்சம் வாங்குவதற்கென்றே தனியாக ஒரு அலுவலகத்தையே நடத்தி வந்து உள்ளனர் என்றால் அவர்களுக்குக் கிடைக்கும் லஞ்சப் பணம் எவ்வளவு அதிகம் என்று அறிந்து கொள்ள முடிகிறது அல்லவா?

கோவை பாரதி நகரில் ஒரு வீட்டிற்கு மாதம் பத்தாயிரம் ரூபாய் வாடகை கொடுத்து, அந்த வீட்டைத் தங்கள் லஞ்ச வசூல் பணிகளுக்கேன்றே பிரத்தியேகமாகப் பயன்படுத்தி வந்து உள்ளனர் கோவை மாநகர திருட்டு வீடியோ ஒழிப்புக் காவலர்கள்.

லஞ்ச ஒழிப்புத் துறையினரிடம் சிக்கிக் கொள்ளாமல் இருக்கவும், மற்ற உயர் அதிகாரிகளால் பிரச்சினைகள் எதுவும் வந்து விடக் கூட்டாது என்பதற்காகவும் இது போலத் தனியாக ஒரு லஞ்ச அலுவலகத்தை நடத்தி வந்துள்ளனர்.

இந்தியாவிலேயே லஞ்சம் வாங்குவதற்காகவும், லஞ்சப் பணத்தின் கணக்குகளைப் பார்ப்பதற்காகவும் தனியாக ஒரு அலுவலகத்தைத் திறந்து நடத்தியவர்கள் என்ற பெருமை இந்தக் கோவை மாநகர திருட்டு வீடியோத் தடுப்புக் காவலர்களைத்தான் சேரும்.

குற்றங்களைத் தடுக்க வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் அரசாங்கத்தால் சட்டங்கள் எவ்வளவு தான் கடுமையாக இயற்றப்பட்டாலும், இது போலக் குற்றவாளிகளுடன் கைகோர்த்துக் கொண்டு சமூக விரோதச் செயல்களுக்குத் துணைபோகும் அதிகாரிகள் இருக்கும் வரை நாட்டில் இதுபோன்ற குற்றங்களைத் தடுக்கவே முடியாது என்பதுதான் உண்மை.................

அந்தரத்தில் பறக்கும் போலிச் சாமியார்!

வீடியோவில் ஒரு போலிச்சாமியார் அந்தரத்தில் பறப்பது போல தத்ரூபமாக நடித்து மக்களை எப்படி ஏமாற்றுகிறார் என்று பாருங்கள்..........

அந்தக் காலத்தில் வாழ்ந்த சித்தர்கள் தங்கள் தவ வலிமையாலும், சிறந்த பக்தியாலும், ஒழுக்க நெறி தவறா வாழ்வினாலும் , பல்வேறு அதிசய சக்திகளைப் பெற்று வாழ்ந்தனர் என்று நாம் கேள்விப் பட்டிருக்கிறோம்.

தவ வலிமை படைத்த யோகிகள் வாழ்ந்த அந்தக் காலத்திலேயே இவர்களைப் போன்ற போலிகளும் வலம் வந்திருக்கின்றனர்,

அந்தக் காலத்திலேயே போலிகள் இருந்தனர் என்றால் இந்தக் கலிகாலத்தில் கேட்கவா வேண்டும், எனவே நாம்தான் கவனமாக இருந்து உண்மையையும் போலியையும் கண்டு கொள்ள வேண்டும்.

இன்று பல சுயநலவாதிகள் தாங்கள் தவ வலிமை படைத்த முனிவர்கள் என்று கூறிக் கொண்டு பக்தி மான்கள் வேடத்தில் பல ஏமாற்று வேலைகளை செய்து வருகின்றனர்.

மக்களும் பல நேரங்களில் கடவுள் நம்பிக்கை என்ற பெயரால் இப்படிப்பட்ட ஏமாற்றுப் பேர்வழிகளிடம் சென்று ஏமாந்து விடுகின்றனர்ர்,

கடவுளைத் தொடர்பு கொள்ள இது போன்ற போலி முகவர்களை மக்கள் தேடுவதுதான் இவர்களைப் போன்ற போலிகளுக்கு வசதியாகப் போய்விடுகிறது.

இந்தப் போலிகளின் முகத்திரையைக் கிழிக்கிறார் இவர்,

பாருங்கள் வீடியோவை.....

இன்று நம் நாட்டில் உண்மையான யோகிகள் யார்? நாட்டில் உலவும் போலிகள் யார் ? என்பதை மக்கள் சரியாக இனம் கண்டு கொண்டால் ஏமாற்றங்கள் அடையாமல் தவிர்க்கலாம்.

சித்தர்களுக்கும் எத்தர்களுக்கும் வித்தியாசம் கண்டு ஏமாறாமல் இருக்க வேண்டியது மக்கள்தான்............ ....

An Appendage Of The Al Qaeda, The Taliban Now Has Its Own Agenda For Pakistan’

Ahmed Rashid, author of a book on the Taliban, tells HARINDER BAWEJA that even India needs to worry enormously

How do you read the ceasefire pact with the Taliban?
It can be serious. We have had a spate of ceasefires, which have been very controversial. They have been opposed by a large section of the population because the ceasefires are only seen as a consolidation of the Taliban and their spread to other areas. On the other hand, other people are saying that it will bring peace and improve the justice system in the Swat valley. These may be short-term gains, but the longterm implications of this ceasefire are very very dangerous for the country. I think the fact that the state has been willing to change the legal system in Swat is a very bad precedent for the future. And something like that has not happened even in Afghanistan where the Taliban have controlled many provinces. But the state has never compromised with the Constitution and the legal system. So talking to the Taliban is one thing. It is necessary. But to talk to them and accede very hastily to accepting some of their demands regarding Sharia is a very serious risk.

Would you see it as a surrender? Some strategic experts are talking in terms of the Zardari dispensation having surrendered to the Taliban.
I wouldn’t say it is a surrender because it is still very much up in the air. Zardari hasn’t signed the agreement yet. He has to sign it in order for it to be enforced. And the agreement is still being negotiated both in Swat and Bajaur. But certainly, if it does go ahead and it holds for any length of time, it will be a serious infringement of the state’s authority.

Does the word balkanisation come to mind when you think of the ground situation?
What we are seeing is a growing state of anarchy rather than balkanisation. I don’t think the Taliban are in a position to separate the country or the northern part of the country. But certainly they are in a position to increase anarchy and law and order problems, and there are criminal elements who have joined up with them. There are robberies, beheadings and kidnappings taking place under their name. Some of which they are doing, and some of which is being done by criminal gangs. It is a very complicated situation.

Does it bother you that Pakistan and Afghanistan are now being mentioned together?
Well, I think it certainly bothers a lot of people, especially in the establishment. But I think it’s fair enough because neither country can deal with this issue alone. The fact is that there are Pakistani Taliban fighting in Afghanistan and there are Afghan Taliban fighting in Pakistan. I think it would very immature for us to be in a state of denial about that. The Afghans are not in denial about that but elements in Pakistan certainly are.

Would you say that the Taliban has succeeded in imposing their ideology and political agenda through the barrel of a gun?
That’s absolutely true. Through terror, fear, beheadings and hangings carried out in Swat. I don’t believe that the majority of the Swatis want the Taliban. As we know, something like 350,000 out of a population of 1.5 million have fled Swat. The educated liberal Swatis, teachers, doctors, policemen, and civil administrators have all fled.

Could you briefly describe life in the Swat valley in terms of the parallel judiciary, women in burqas, no music, no barber shops…
That is the situation. For example, the Taliban leader Maulvi Fazalullah has said that NGOs will not return to Swat. A lot of social, health, and education activity was being carried out by NGOs. It’s still uncertain whether girls will be allowed to go back to school and under what conditions. Will male teachers be allowed to teach them? The very fact that the state is having to negotiate these things is a huge sign of weakness.

Who would you say is in control? Is it the Prime Minister? Is it the President?
As far as this deal is concerned, it seems everyone has been on board. The lead was taken by the ANP in Peshawar and I think the ANP has lost a lot of ground because of this deal. I don’t think the lead was taken by the army. The army has followed with the ANP initiative. And the PPP and the President have also come on board. But within all these parties, even within the ANP and the PPP, these deals remain very controversial.

Was the army having a tough time handling the Taliban militarily, having played a role in its creation in the first place?
The phenomenon now is that the Pakistani Taliban have their own agenda for Pakistan. Before, there was a situation where they were an appendage of the Al Qaeda and the Afghan Taliban fighting in Taliban. Over the last two to three years they have developed their own agenda for northern Pakistan. And that is what is most worrying. I certainly don’t think that the army is on board with that. The army is very much opposed to that, but it has limited capacity to deal with it now that the spread of the Pakistani Taliban has become so vast.

They are literally 150km from Islamabad. Right?
Yes. And they are spreading south. And the danger is that they will use Swat as a base to spread south of the valley and then closer towards the capital.

So deal or no deal, ceasefire or no ceasefire, the situation remains pretty serious and alarming.
It is serious and alarming. And it is worrying people in Punjab. There have been Taliban attacks in Punjab also. South Punjab is filled with some of these Punjabi groups, who ally with the Taliban. Karachi is filled with both neo- Taliban and Punjabi groups. Certainly there is a big danger of this spreading to other parts of the country very rapidly.

Isn’t it ironic that the Zardari dispensation is on the verge of signing a pact with the Taliban, which includes Baitullah Mehsud, accused of masterminding Benazir Bhutto’s assassination?
Certainly. It’s very damaging to the prestige of the PPP Government, the ANP who opposed it and who have been facing death threats and attacks by Baitullah’s men. In fact, one MP of the ANP has been killed and the others ministers and MPs are being targeted. It’s difficult to imagine how we are going to be able to have a truce with such a person.

So what were the compulsions for going ahead with the ceasefire if one were to specifically see it from the PPP’s point of view?
I think there is an inherent weakness of the state at the moment. Both in political and military terms. I think the government and the army are exhausted by the heavy fighting that has taken place over the last six to nine months in Bajaur and Swat. At the moment, retaking Swat by the army is not an option because you would need perhaps as many as a hundred thousands troops to do that and the army can’t spare that at the moment.

The PPP has only just completed a year in power and they are already on the verge of a pact with the Taliban?
Well, there has been a steady weakening of the state’s response to this threat over the past year. And I don’t think the government has been properly focused on that. It’s been more focused on the political rankling inside Punjab and the Centre and Nawaz Sharif and the lawyers movement and other things rather than focusing on the threat of extremism.

So are you amazed a little by the US reaction to the ceasefire because they are not openly opposing it, saying the Sharia is part of Pakistan’s Constitution?
Well, I think the US has to work with the Pakistani Army. It doesn’t have a choice. I think they were surprised by what happened in Swat. I don’t think they were properly informed about it especially when Richard Holbrooke was visiting the region. But they still realise that they have to work with the army.

To what extent should India worry?
India needs to worry enormously about it because many of these groups who ally to the Taliban, have an agenda in India. The last thing you want to see is the Taliban actually reaching upto the Indian border. In which case India will be faced with having part of the Pakistan border under the control of the Taliban, which is not something India will like very much.

The Devil In The Backyard

The Zardari Government is making peace with the Taliban which is hanging amputated bodies from electric poles. AMIR MATEEN analyses the dangers for Pakistan

Warzone A Pakistani gunship flies low over Swat valley, which has been taken over by the Taliban Photo: AFP

THE ONE-TIME tourist heaven of Swat looks like a ghost valley today. The people have still not recovered from the gory nightmare that was unleashed by the local Taliban. The last one-and-a-half year has seen a population of 1.5 million people being held hostage by a ragtag force of some 2,500 Taliban. They are under the leadership of Maulvi Fazalullah, popularly known as Mullah Radio for his jihad-inflected sermons, aired through his illegal FM radio. Fazalullah’s men have fought bloody battles with the army over the past two years. They virtually took control of most of Swat last year. Over 1,200 civilians have died so far and around 350,000 hapless locals forced to leave through rough mountain terrain.

The rich have left for Peshawar — 70 miles away, and the richer for more posh Islamabad — 100 miles in the south. The poor, with no place to go, suffered the trauma that makes Hollywood horrors look like a picnic. Intelligence sources dubbed as ‘spies’ and government officials — particularly from law-enforcing agencies — were specifically targeted by the Taliban. They were abducted and maimed and their killing turned into a gruesome spectacle in order to send a message to others.

The reign of terror is symbolised by what has come to be known as Khooni Chowk — the Crossing of Blood. A band of Taliban would, late at night, block the central crossing in the city centre of Mingora, the district headquarters the size of Srinagar and no less beautiful. They hung amputated bodies — some headless — on an electrical pole in the middle of the crossing, with notes giving their name and details of their ‘misdeeds’ against Islam. The bodies were not to be removed before a given date. Anybody violating this dictat could do so only at the risk of being himself put up headless.

THIS SCENE — perpetuated for days and weeks — is not from the Wild West of the cowboys. It happened in the Swat valley, which once took pride in having the most peaceful and bettereducated residents not just in the frontier province alone, but all over Pakistan. The princely state — annexed by Pakistan in 1969 — had better schools, hospitals and police stations than anybody else. It had an airport, and attractions like ski resorts and trout fishing on the meandering River Swat, which used to attract hordes of tourists every year. No more.

A majority of the police force has either run away, resigned or simply not turned up for work. Local newspapers are filled with advertisements from policemen declaring that they have left their jobs, and hence they be spared “in the name of their small children.” A new force of 600 locals was recruited for special commando training to combat what is actually an insurgency. The story goes that 450 of them disappeared during the training itself, and another 148 did not appear on the date of joining. The two men left in the force have not ventured outside their office in uniform since.

This left the entire populace at the mercy of the wolves that are masquerading as saviours of religion. People have seen throats being slit. Those who violate the Taliban code are either lashed or hanged in public jirgas (gatherings). Events where masked gunmen with the latest weaponry went on the rampage were skillfully orchestrated, and then their videos released in order to instill fear in the public. This took a severe toll on the psyche of the public, already hard pressed thanks to unemployment and hunger.

New regime People flee the Taliban Photo: REUTERS

New regime girls are being barred from studying in schools Photo: AP

New regime while all opposition is decimated Photo: AP

Life has come to a standstill for 80 percent of the people whose earnings came from tourism. Orchids have become rotten in the absence of labour and markets; and the fields lie barren. People go without fire, food, and electricity for days. The only cinema in Mingora was forced to down shutters, television and music has been banned, and CD shops have been closed. Even barbershops were shutdown as shaving, according to the interpretation of the Taliban, is un-Islamic.

It has been particularly hard for women, children and the handicapped because of the problems of age or sickness. Over 200 schools have been blown up as they were giving “western education.” Girls are barred from schooling. Over 100,000 Swati girls stand to lose their chance of education and, consequently, any career or professional life. This is happening in a place where the ratio of women in literacy and the job market was one of the highest in the province. The new edict may allow girls an education till the fourth grade, but with a revised curriculum. Also, they must always wear scarves on their heads. In any case, it will take awhile as most schools have been destroyed.

Women have been rendered prisoner in their own homes as they are now barred from going out in public, something that even Saudi Arabia has not tried. The central bazaar for women — with items like cosmetics and bangles, when partially open — today gives an image of a haunted place without shoppers. But then, cosmetics are a lesser priority when your children sleep hungry. Women are not allowed to work. Even women doctors are not permitted to carry on with their jobs. Stories abound where women lost babies because of the non-availability of doctors. Many others have died because of the lack of medicines and medical treatment.

The question is — how did over a million people accept the inhuman dictates of a bunch of jihadi thugs who do not fit into any Islamic school of thought? Well, they have not. They voted liberal parties to power in the last election. But these parties did not have either the political muscle, or the will, to protect them from the evil of the Taliban.

But how did the Taliban gain ascendancy? The system of justice under the princely state was more efficient than what followed. The people, therefore, wanted Sharia courts to be established as a way of achieving quick justice and dispensing with the long delays and corruption of the civil courts. But the Taliban, who had a different agenda, hijacked their demand. For ordinary people, in the absence of the writ of the state, it’s just a matter of choosing a lesser evil.

All hopes now hinge upon Maulana Sufi Mohammad, the father-in-law of Fazalullah. Sufi Mohammad is no angel himself. He is a radical cleric freed in 2008 after spending six years in jail for leading 10,000 Pashtun tribesmen to fight the US invasion of Afghanistan in 2001. Nearly 7,000 died in the bombing and he ran back for his life. The people whose children he took with him after indoctrinating them, leading to their being killed, hate him. He has now been resurrected in order to persuade Fazalullah to accept the government’s offer of a ceasefire, which he has agreed to partially. How long this respite will last, only time will tell.

The ceasefire agreement with the Taliban has raised questions as to whether it is a victory for the Pakistan Government, capitulation before the Taliban who want to recreate a 1,500-year-old replica of Islamic rule, or a strategic retreat by the military.

IT IS ironic that Frontier Chief Minister Ameer Khan Hoti, the great grandson of the champion of nonviolence, Khan Abdul Ghaffar Khan — the Frontier Gandhi — has signed the agreement. He has justified it saying, “I have done this to stop violence and to fulfill my electoral promise of restoring peace.” His uncle and Awami National Party Chief Asfand Yar Wali — whose party runs the troubled province bordering Afghanistan — is under attack from the Taliban. He survived a suicide bomb attack three months ago while most of his party members are on the run because of constant threats to their life.

Who won? The Taliban celebrates Photo: AP

The Pakistan People’s Party (PPP) Government at the Centre is playing it safe. President Asif Zardari’s position is that he will decide when the agreement will come to him for his signature. Pakistan Foreign Minister Shah Mahmood has tried to pacify the Americans while on a tour of Washington, saying, “it’s a local remedy to a local problem.” The PPP has neither accepted the agreement nor rejected it. Obviously, the PPP Government would like to see what the outcome will be in a couple of months, if not earlier, before taking a stand. In the meantime, PPP spinmasters are arguing that the Sharia courts are not the same as strict Islamic law. The new laws, for instance, would not ban education of women or impose other strict tenets espoused by the Taliban in Pakistan and Afghanistan.

LIBERAL CIRCLES in Pakistan and abroad are fuming over what they call “the sellout.” Some, like human rights activist Iqbal Haider, have described it as a deal with the devil. “How can you sit with the very people who have maimed hundreds of people,” he protested. “It’s a matter of principle which should be supreme. These people should be tried for crimes against humanity.”

The liberals have a valid argument that the agreement will now be a model for the rest of the Taliban. They will demand similar Sharia in other parts of the province. “Now they know that militancy is the way to coerce the government into submission,” said senior analyst Saleem Khilji. They have a point, as the agreement extends the scope of their power. The government has conceded that the new Sharia will be extended beyond Swat to the other five districts of Malakand division also.

The Pakistan Army has taken refuge behind the government, saying that it is following orders to stay out till further notice. They should be the happiest lot if this agreement were to result in peace. They have taken the brunt of the fight. Media reports say army casualties number more than a hundred dead but the Taliban claims that it might be much higher.

The issue is that the Pakistan Army has been trained to fight with India, and it may not be comfortable with counterinsurgency operations. It does not have sufficient experience of that except for the Balochistan insurgency in the 1970s, unlike its Indian rival, which has consistently countered insurgencies in Kashmir, Nagaland and Mizoram.

The army will remain stationed in Swat to deal with the fallout. The underlying assumption is that either Sufi Mohammad will deliver peace or fight with his son-inlaw. This will be a tactical victory. Instead of the army fighting the Taliban, it would be the militants fighting each other.

But then there is a counter-theory — the two factions might use the time to regroup, consolidate their power and fight later with even more ferocity. There are already signs of this happening. An indicator is that the price of arms in the tribal belt has almost doubled because of the massive demand.

In any case, the agreement is simply not implementable. Each party has a different interpretation of it. The governments in the Frontier and Islamabad think that the Sharia court is old wine in a new bottle. Sufi Mohammad believes that his mandate is to provide Sharia courts where religious scholars will be independent judges and not advisers to the regular civil judges like in the earlier agreement of six years ago. “The choice of judges will be ours and they will be all-powerful,” said Maulana Izzat, spokes man of Sufi Mohammad, in a telephonic interview.

Fazalullah wants the complete domination of the Sharia, encompassing all sectors beyond the judiciary. “We shall run the entire area in accordance with the holy book, “countered Muslim Khan, another spokesman for Fazalullah. “We don’t accept any system but our own and will inshallah spread it to other parts of Pakistan very soon.”

The legal and administrative intricacies involved in merging the old system with the new are something beyond these clerics. The Taliban have simply ceased fire but not surrendered. Both sides are waiting for the next round to start with bated breath. It almost came to that when a newly-appointed senior district official was kidnapped by militants two days after the ceasefire. After a tense standoff lasting hours, the official, Kushal Khan, was freed.

Who won? while Pakistan President Zardari confers with the Prime Minister and the army chief Photo: AP

Later, it was disclosed that his release had been the result of a swap: Pakistani authorities released two militants who had been picked up a day earlier in Peshawar. Next time around, it is possible that some freed militants like this might renew the fighting while both sides continue to sit in the trenches.

Swat is different from other trouble spots like Bahaur, Waziristan and Khyber. It is the only trouble spot that is not a federal (FATA) but a provincial tribal area (PATA). It is wrong to generalise about the Taliban and the Swat situation in particular.

FAZALULLAH, A barely-literate former lift operator, was an indigenous product. He does not come from the ranks of Taliban or Al-Qaeda, but was later accepted by them and adopted as the commander of the area looking after his hold in the area. It is only in Swat that schools have been closed in an organised manner, otherwise the Taliban have not done so in FATA, except for occasional episodes. The Taliban have generally refrained from killing hostages, except for spies or the recent Polish engineer in Waziristan. The Swat Talibans have slit throats of hostages and security forces with ruthless abandon.

Swat is the only place which has been completely taken over by the Taliban. This may be because of its geography — it is a bowl-shaped valley. The Swat terrain makes it strategically easier for Taliban to hold power against numerical odds. There is one major communication artery along the Swat River that could easily be blocked from anywhere. In Bajaur, Khyber and Waziristan, the Taliban are dominant, but they do not run those agencies. Swat is also the only hotspot that does not border Afghanistan. In fact, it remained aloof and generally peaceful during the war with Afghanistan.

Swat has a past of peace and culture where thousands thronged from all over Pakistan and abroad every summer. Its capital, Mingora, happens to be much bigger than any other town in any of the troubled agencies.

Also, it houses the elite of Pashtun tribes, and is the abode of the royal, sophisticated Yousafzais of Tana, whereas the other agencies have a history of warring tribes. The impact of Swat’s takeover, like in the classical Clausewitzian centre of gravity, has been immense on the psyche of Pashtuns.

If the impression goes out that it’s a victory for the Taliban, it will encourage militancy elsewhere, in the rest of Pakistan. It becomes more alarming when seen in the larger context where the Waziristan commanders, pro-Pakistan Mullah Nazir and anti-state Baitullah Mehsud, along with Haji Gul Bahadur, have patched up differences in Waziristan to become a formidable force; Bajaur Taliban now expect similar Sharia in their area, and Hamimullah is blocking NATO supplies in Khyber. The Taliban seem to be on the ascendant, which should be a source of worry for not just Pakistan, but also the entire region and the world.

If the social fabric continues to be torn apart as it has in Swat, this will lead to the rise of more non-state actors who are not under the control of anyone. Since all of these commanders are connected to each other, including the militants in Kashmir, the genie is threatening to become ever more dangerous. The question is not just about the outcome of the investigation into the Mumbai attack. A more serious question is: what will happen if there is another attack of a similar nature?

Mateen is an Islamabad-based journalist

WRITER’S EMAIL
amirmateen@hotmail.com

US senate vote on stimulus stalls

The president wants congress to pass the $900bn stimulus plan quickly [AFP] The US senate has failed to vote on Barack Obama's $900bn economic stimulus plan despite the president's call to move quickly to avoid a "catastrophe" as unemployment figures rose to the highest levels since 1982. "The time for talk is over, the time for action is now," Obama said in Washington on Thursday. "I am calling on the members of congress, Democrats and Republicans, to rise to this moment." But after spending hours trying to hammer out a bipartisan compromise on the bill which aims to revive the struggling US economy, senators halted work late on Thursday and were to resume debate on Friday. The recess dashed hopes of a vote on the senate's version of the bill which the House of Representatives, the other chamber of congress, passed last week. Republican complaints Republicans complain that the bill is too large, contains insufficient tax cuts and is filled with spending on unnecessary projects which will not immediately create jobs. In depth Q&A: US stimulus plan Global cost of the US stimulus plan Later on Thursday Obama decried what he described as the "petty politics" and "false theories" of the plan's critics, saying the time had come to show "leadership" over the economic crisis. Rob Reynolds, Al Jazeera's senior Washington correspondent, said the Obama administration had gone on the offensive over the economy in recent days to counter Republican criticisms of the stimulus package, which Obama has said will create three million jobs. The severity of the economic crisis was underlined by new figures on Thursday showing the number of US workers filing new jobless benefit claims rose to 626,000 in the last week of January - the highest level since the end of October 1982. The US president had written earlier on Thursday in an editorial in the Washington Post newspaper that the economy was in the worst state since the Great Depression of the 1930s. "Millions of jobs that Americans relied on just a year ago are gone - millions more of the nest eggs families worked so hard to build have vanished," Obama wrote in the newspaper. Bonus ban The senate did pass one amendment to the bill on Thursday, voting to ban bonuses for top executives at banks or companies receiving taxpayer money from the previous $700bn bailout fund passed last year. Obama said the economy was in the worst state since the Great Depression [AFP] On Wednesday, the senate also voted to soften a "Buy American" plan in the bill after Obama expressed concern that it could spark a trade war. Senators approved an amendment requiring the Buy American provisions be "applied in a manner consistent with US obligations under international agreements". The change was designed to reassure Canada, Mexico, the European Union and other major trading partners that they would be exempt from a requirement in the bill that all public works projects funded by the stimulus package use only US-made iron, steel and manufactured goods. The House of Representatives had passed a nearly identical "Buy America" provision without such a guarantee. The US economy is in a recession following months of market turmoil sparked by the subprime mortgage crisis, tight credit conditions and slumping global markets.

மொத்த உற்பத்தியில் பெரும் சரிவு: ஆபத்தில் இந்தியப் பொருளாதாரம்

டெல்லி: எது நடக்கக் கூடாது என ஒவ்வொரு இந்தியரும் வேண்டினார்களோ அந்த ஆபத்து இந்தியப் பொருளாதாரத்தையும் பீடிக்கத் தொடங்கி விட்டது. ஆம்..... இந்தியப் பொருளாதாரமும் இப்போது வீழ்ச்சிப் பாதையை நோக்கிப் பயணிக்கத் துவங்கியுள்ளது.

இந்த நிலை வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகத்தான், சர்வதேசப் பொருளாதாரம் தடுமாறத் துவங்கியதிலிருந்து பல்வேறு கட்டமாக சலுகைகளை வழங்கி வந்தது இந்திய அரசு. ஆனால் இந்த சலுகைககளால் எதிர்பார்க்கப்பட்ட சாதக விளைவுகள் தோன்றாமல் போனது மட்டுமல்ல... பாதக விளைவுகளைத் தடுத்து நிறுத்தவும் முடியவில்லை.

இந்த மூன்றாவது காலாண்டில் மட்டும் நாட்டின் மொத்த உற்பத்தி கடந்த ஆண்டைவிட 3.6 சதவிகிதம் குறைந்துவிட்டது. இந்த காலாண்டில் எதிர்பார்க்கப்பட்ட வளர்ச்சியை விட மிகவும் குறைந்து 5.3 சதவிகிதமாக உள்ளது GDP எனப்படும் மொத்த உற்பத்தி அளவு.

இது உண்மையிலேயே நமது பொருளாதாரத்துக்கு அடிக்கப்பட்டுள்ள அபாய மணியாகும்.

உற்பத்தித் துறையில் 0.2 சதவிகிதம் இந்தக் காலாண்டில் மட்டும் வீழ்ச்சி ஏற்பட்டுள்ளது.

எப்பாடுபட்டாவது 7 சதவிகித பொருளாதார வளர்ச்சியை பராமரிப்போம் என மத்திய அரசு கூறி வந்தது. ஆனால் அந்த குறைந்தபட்ச வளர்ச்சியைக் கூட இப்போது காப்பாற்ற முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது.

ஆனால் மீண்டும் எப்படியாவது 7 சதவிகித வளர்ச்சியைக் கொண்டு வருவோம் என மத்திய நிதித்துறை இணை அமைச்சர் பி.கே.பன்சால் தெரிவித்துள்ளார்.

அப்படியெனில் அரசு கடந்த அக்டோபரிலிருந்து 3 கட்டங்களாக அரசு அறிவித்துள்ள ரூ.4 லட்சம் கோடி ஊக்கச் சலுகை என்னவானது?

'அந்த சலுகைகள் உடனடியாக பலன் தந்து விடாது. கொஞ்சம் காலம் பிடிக்கும். குறைந்தது 6 மாதங்களாவது ஆகும்' என்கிறார் அமைச்சர் பன்சால்.

ஆனால் அதற்குள் பொருளாதார வளரச்சி பாதாளத்துக்குப் போய்விடுமே... அதை எப்படி தடுத்து நிறுத்தப் போகிறார்கள்!

இதன் பின் விளைவாகத் தொடரவிருக்கும் வேலையிழப்புகள், உற்பத்தியின்மை, விலைவாசி போன்ற, மக்கள் அன்றாடம் சந்திக்கிற பெரும் பிரச்சினைகளைச் சமாளிப்பது எப்படி? மத்திய அரசு இதற்கென ஏதேனும் திட்டங்களை யோசித்து வைத்துள்ளதா? என்ற பொருளியல் நிபுணர்களின் கேள்விகளுக்கு இப்போதைக்கு மத்திய அரசிடம் ஒரு பதிலும் இல்லை என்பதே பரிதாபமான உண்மை!

அர்த்தமற்றுப் போன போராட்டமும் இழப்புகளும்…!

மூன்று தசாப்த காலங்களாக வீரவார்த்தைகளிலும், வெற்றித்தலைக்கனத்திலும் ஓட்டிய தமிழீழப் போராட்டம், புலம்பெயர்நாடுகளிலும் ஈழமண்ணிலும் மக்களை மந்தைகளாக்கி அலைய வைத்ததைத் தவிர சாதித்தது ஒன்றுமில்லை.

ஆயிரமாயிரம் போராளிக ளையும் அப்பாவிமக்களையும் பலி கொடுத்து, மக்களோடு; இருந்ததையும்; இழக்க வைத்து மக்களை அனாதைகளாக வீதிவீதியாக அலையவிட்டு இன்று அர்த்தமற்று போய் வன்னிக் காட்டுக்குள் முடக்கப்பட்டுள்ளது இந்த ஈழப்போராட்டம்.

மனிதகுலம் என்றுமே அனுபவிக்கக் கூடாத அசுர அவலத்தில் சிக்கி நாளாந்தம் நூற்றுக் கணக்கில் மனித உயிர் இழப்புக்களுக்குள் நின்று தவியாய் தவிக்கும் மக்களின் உயிர்களை தங்கள் பாதுகாப்பு அரணாக்கி கொண்டு வடமாராட்சியில் ஒப்ரேசன் லிபரேசன், ஜெயசிக்குறு என்று வீரம் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார் யோகி அண்ணா.

யாருக்காக இந்த வீர விளக்கம். வன்னியில் செத்துக் கொண்டிருக்கும் மக்களை சிரிக்க வைக்கவா அல்லது புலம்பெயர் தமிழ் மக்களை குளிர வைக்கவா...?

நீங்கள் கூறியது போல் எல்லாத் தடைகளையும் உடைத்தெறிந்து இராணுவ ரீதியில் பல வெற்றிகளைத் ஈட்டியதும் இழந்த சில பிரதேசங்கள் மீட்டெடுக்கப்பட்டதும் உண்மையே. உலக வரலாற்றில் முப்படைகளையும் கட்டியமைத்த ஒரேயொரு விடுதலைப்போராட்ட இயக்கம் தமிழீழப் விடுதலைப் புலிகள் என்பதை இலங்கை அரசும் பல வெளிநாட்டு ஊடகங்களும் கூட ஏற்றுக்கொண்டது உண்மையே. இந்தளவிற்கு இராணுவபலம் பொருந்திய உங்கள் போராட்டம், வன்னிப் பிரதேசத்தில் ஓர் மூலைக்குள் தள்ளப்பட்டது எப்படி...?

இன்றைய உங்கள் பேரிழப்பிற்கு எது காரணம்...? உங்களோடு எஞ்சியிருக்கும் சிறு இருப்பபை இன்று பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக புலம்பெயர் மக்களிடம் வீதிப் போராட்டங்களைத் தூண்டிவிட்டு, உலகநாடுகளின் அழுத்ததை இலங்கை அரசின்மீது ஏற்படுத்தி உங்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள வேண்டிய தேவை ஏன் ஏற்பட்டது...?

இதனை சிந்தித்து பார்க்க உங்களுக்கு நேரமில்லையா, விருப்பமில்லையா அல்லது தெளிவான அரசியற் சிந்தனை இல்லையா?

இதுவொரு தற்பாதுகாப்பிற்கான பின்வாங்கல் என்று கூறுவதால் மொத்த தமிழ் சமூகத்தை ஏமாற்றிவிட முடியுமா...?

நீங்கள் கூறுவது போன்று வன்னித்தடையை உடைத்து வந்து மீண்டுமொரு போராட்டத்தால் இன்னுமொரு இருபதினாயிரம் மாவீரர்களையும் பல்லாயிரம் அப்பாவி மக்களையும் இழக்க வேண்டுமா...?

கூட்டு மொத்தமாக தமிழ் சமூகத்தையேஅழித்தொழிக்க வேண்டுமென்பதா உங்கள் விருப்பம்...?

போராட்டத்திலே பின்னடைவும் இழப்புகளும் தவிர்க்க முடியாதது தான். அதற்காக இழப்புக்களும் அழிவுகளுமே போராட்டமாகிவிடாது.

நீங்கள் இன்று வன்னியை விட்டு வெளியில் வந்தாலும் மீண்டும்; இன்றைய வன்னி நிலைக்குத் தான் நீங்கள் தள்ளப்படுவீர்கள். உங்களால் மக்கள் போராட்டமொன்றை கட்டி அமைக்க முடியாது என்பதை கடந்த காலத்தில் இருந்து நீங்கள் கற்றுக் கொள்ளவில்லையா? நீங்கள் ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்தாலும் இதுதான் உண்மை. உங்கள் பார்வையில் துப்பாக்கிகளும், ஆட்லெறிகளும், குண்டு வீசும் விமானமும், நவீன ஆயுதங்களும் மட்டும் தான் மேலோங்கி நின்றது. இதைத் தவிர வேறெதையும் நீங்கள் சிந்திக்கவில்லை.

வலுவுள்ளவர்களை எங்களோடு வரும் படி நீங்கள் கேட்டுக் கொண்டுள்ளீர்கள், மக்களிடம் வலுவையும், போராட்ட சிந்தனையையும், போராட்ட உணர்வையும் வளர்த்தெடுக்க உங்களிடம் என்ன அரசியல் வேலைத்திட்டம் இருந்தது…..இருக்கின்றது...?

தேனிசைச் செல்லப்பாவின் பாடல்களும், குப்புசாமியின் பாடல்களும் தான் உங்கள் அரசியல் வேலைத் திட்டமா...? கலை மக்களுக்கானது, கருத்துக்களை மக்களிடம் கொண்டு செல்ல சிறந்த ஊடகம் கலை என்பது உண்மையே. ஆனால், புலம் பெயர்ந்த மக்களிடம் கட்டுக்கட்டாக பணம் திரட்டப் பயன்படுத்தலாம் என்ற குறுகிய பார்வை மட்டும் தான் உங்களோடு இருந்தது.

உங்களின் மற்றுமொரு நடவடிக்கை தலைவரின் மாவீரர்நாள் உரை. புலம்பெயர்ந்த மக்களின் ஆதங்கம் எதிர்ப்பாகிவிடாமல், புலம்மக்களைக் குளிர வைக்க பாலா அண்ணாவும் நீங்களும் இணைந்து ஆரம்பித்து முன்னெடுத்த வேலைத் திட்டமே தவிர வேறெதுவுமில்லை.

கொஞ்சமாவது மனச்சாட்சி இருந்தால் உங்கள் கடந்த காலத்தை சிந்தித்து பாருங்கள். உங்களை நீங்களே சுயமாக விமர்சித்து உங்கள் தவறுகளை ஆய்வுக்கு உட்படுத்துங்கள். அப்போது தான் இன்றைய அழிவிற்கும் பின்னடைவிற்குமான காரணம் புரியும். மக்களை வரச்சொன்னால் எப்படி வருவார்கள்…

மக்கள் உங்கள் மேல் அன்போ அக்கறையோ செலுத்துமளவிற்கு மக்களோடான உங்கள் அணுகுமுறை இருந்ததா...? இந்த 30 வருடத்தில் நீங்கள் மக்களோடு வளர்த்துக் கொண்டது முரண்பாடுகளே ஒழிய உடன்பாடுகள் அல்ல. மக்களிடம் முரண்பாடை வளர்த்து கொண்டால் எப்படி மக்கள் போராட்டத்தை கட்டி அமைக்கமுடியும். முதலில் மக்கள் உங்களை நம்ப வேண்டும். அதற்கு பாத்திரமாக அன்பாகவும் உண்மையாகவும் நடந்து கொள்ள வேண்டும். அவர்களோடுள்ள முரண்பாடுகளை பேச்சில் அறிவுபூர்வமாக தீர்த்து கொள்ள வேண்டுமேயொழிய ஆயதத்தினால் அல்ல… உங்கள் துப்பாக்கி மூளையால் புதியபுதிய முரண்பாடுகளை தான் மக்களோடு ஏற்படுத்த முடிந்ததே ஒழிய அவர்களை போராட்டத்தில் இணைத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. மக்களை தமிழ்திரைப்படம் பார்ப்பது போன்று வெறும் பார்வையாளராக மட்டும் வைத்திருந்தது மக்கள் தவறில்லை உங்களது அரசியல் வறுமைதான் அதற்கு காரணம்.

இனவெறி பிடித்த சிங்கள அரசையோ, இந்திய ஆக்கிரமிப்பாளனையோ, அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியத்தையோ எதிர்க்கும் வலிமை உங்கள் நவீன ஆயுதங்களிடம் மட்டுமில்லை. ஆயதங்களை வாங்கிக் குவிக்க எதிரியாலும் முடியும். எந்த எதிர்ப்புக்களுக்கும் முகம் கொடுக்கும் சக்தி மக்களிடம் தான் உள்ளது. உங்கள் பாசிசப் போக்குத் தான் உங்களைத் இன்று தோற்கடித்தது.

இலங்கை, இந்திய அரசால் நீங்கள் தோற்கடிக்கப்படவில்லை. இரயாகரன் கூறியது போல் மக்கள் தான் உங்களைத் தோற்கடித்தது.

இன்றைய நிலையில் உங்கள் கடந்தகாலத் தவறுகளை நீங்கள் மக்கள் முன்வைக்க வேண்டியது மிகவும் அவசியம். அதேநேரம் வன்னி மக்களின் மேலதிக அழிவைத் தவிர்த்துக் கொள்ள உங்களால் தான் முடியும். உங்கள் இருப்பை பாதுகாப்பதற்கு உங்களையே துடைத்தெறிய முன்னிற்கும் இந்திய காங்கிரஸ் இடமோ அல்லது மேற்கத்தைய நாடுகளிடம் கையேந்துவதால் எந்தவித பயனுமில்லை…,

இப்போதாவது மக்களைப் பற்றி சிந்திக்க முயலுங்கள்… இல்லையேல் சரித்திரத்தில் நீங்கள் துரோகிகளாக பொறிக்கப்படுவது தவிர்க்க முடியாது என்பதே உண்மை நிலையாகும்.

AL-QURAN (ARABIC, URDU AND TAFSEER)

PAGE : 148-149

மனித உரிமை கமிசனா? போலீசு உரிமை கமிசனா?

இரும்புத்தாது கனிம வளமிக்க சத்தீஸ்கர் மாநிலத்தின் மண்ணின் மைந்தர்களான கோண்டு பழங்குடியின மக்களை அம்மாநிலத்திலிருந்து விரட்டியடித்துவிட்டு, எஃகு ஆலை நிறுவிச் சூறையாட டாடா, மித்தல், எஸ்ஸார்

முதலான தரகுப் பெருமுதலாளித்துவ நிறுவனங்கள் களமிறங்கியுள்ளன. இம்மறுகாலனியாதிக்கச் சூறையாடலுக்கு எதிராகப் பழங்குடியின மக்களைத் திரட்டிப் போராடி வரும் நக்சல்பாரி புரட்சியாளர்களான மாவோயிஸ்டுகளை முறியடிக்க, பழங்குடியின மக்களில் ஒருசிலரைக் கொண்டே எதிர்ப்புரட்சி குண்டர்படையை ஆட்சியாளர்களும் பெருமுதலாளிகளும் கட்டியமைத்துள்ளனர். இக்குண்டர்படையின் பெயர்தான் சல்வாஜுடும்.

சத்தீஸ்கர் மாநிலத்தில், தண்டேவாடா, பிஜாபூர் மாவட்டங்களில் நக்சல் வேட்டை என்ற பெயரில் இந்தக் குண்டர் படை பழங்குடியின மக்களைக் கடும் சித்திரவதைக்கு ஆளாக்கிவருகிறது. பழங்குடியினரின் பல கிராமங்கள் முழுவதுமாக தீ வைத்துக் கொளுத்தப்பட்டுள்ளன. நூற்றுக்கணக்கான அப்பாவிப் பழங்குடியினர் அநியாயமாகக் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். பல்லாயிரம் பேர் அகதிகளாக முகாம்களில் அடைத்து வைக்கப்பட்டுள்ளனர்.

சல்வா ஜுடுமின் இத்தகைய காட்டுமிராண்டித்தனமான நடவடிக்கைகளை அரசு தெரிந்தே ஆதரித்து வருகிறது. இதை எதிர்த்துப் பல்வேறு அரசியல் அமைப்புகளும், மனித உரிமை அமைப்புகளும், தனி நபர்களும் உச்ச நீதிமன்றத்தில் முறையீட்டு மனுக்களைத் தாக்கல் செய்திருந்தனர். அவற்றை விசாரித்த உச்ச நீதிமன்றம் இதனைப் புலனாய்வு செய்யும் பொறுப்பை தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனிடம் ஒப்படைத்தது. தகுதியான நபர்களைக் கொண்ட ஓர் உண்மை கண்டறியும் குழுவை அமைத்துக் குற்றச்சாட்டுகள் குறித்து விசாரிக்குமாறு, தேசிய மனித உரிமை கமிசனை உச்சநீதிமன்றம் கேட்டுக் கொண்டது. அதன் படி தேசிய மனித உரிமை கமிசனும் ஓர் உண்மை கண்டறியும் குழுவை அமைத்தது.

பொதுவாக இது போன்ற உண்மை கண்டறியும் குழுக்களில், தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனின் உறுப்பினர்களையோ அல்லது துறை சார்ந்த அனு பவமுள்ள நபர்களையோ தேர்ந்தெடுப்பது வழக்கம். சில சமயங்களில் ஓய்வு பெற்ற நீதிபதிகள் கூட இது போன்ற உண்மை கண்டறியும் குழுக்களில் இடம் பெறுவார்கள். ஆனால், சல்வாஜுடும் பற்றி விசாரிக்க அமைக்கப்பட்ட தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனின் குழுவில் இருந்தவர்கள் அனைவரும் போலீசு அதிகாரிகள். திருடனிடமே சாவியைக் கொடுத்ததைப் போல, அரசு பயங்கரவாத போலீசுப் படையின் அங்கமாகச் செயல்படும் சல்வாஜுடுமின் அட்டூழியங்களை விசாரிக்க போலீசையே நியமித்திருந்தனர்.

தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனின் போலீசு பிரிவு நடத்திய புலனாய்வு எந்த லட்சணத்தில் இருக்கும் என்பதை அவர்கள் தயாரித்துள்ள அறிக்கையே நிரூபிக்கிறது. முன் முடிவுகளோ, காழ்புணர்ச்சியோ இல்லாத நடுநிலையோடு இருப்பதற்கான போலி நடிப்பு கூட இந்த அறிக்கையில் இல்லை. 13 பக்கங்களை கொண்ட அறிமுகப் பகுதியே "அபாயம்' என்று குறிப்பிட்டு மாவோயிஸ்ட்டுகளைக் கடுமையாக விமர்சிக்கிறது. அடுத்த ஐந்து பக்கங்களுக்கு "மாவோயிஸ்டுகளின் மனித உரிமை மீறல்கள்' குறித்தும், ஒன்றரை பக்கங்களுக்கு "சல்வா ஜுடுமின் மனித உரிமை மீறல்கள்' குறித்தும் உள்ளது. இன்னும் ஒன்றரை பக்கங்களுக்கு "உள்ளூர் போலீசு, பாதுகாப்பு படைகள் மற்றும் சிறப்பு போலீசு அதிகாரிகள் (SPO) போன்றவற்றின் பாத்திரம்' என்ற பகுதி வருகிறது. நிவாரண முகாம்களைத் தாண்டி இனிமேல் சல்வாஜுடும் செயல்பட முடியாது என்று வருத்தத்தோடு முறையிட்ட பிறகு, நீண்ட நெடிய 67 பக்கங்களுக்கு "ஆய்வில் கண்டறிந்தவை' என்ற தலைப்பின்கீழ் முறையீட்டு மனுக்களில் பட்டியலிடப்பட்டிருந்த குற்றச்சாட்டுகள் குறித்த புலனாய்வு அறிக்கை வருகிறது.

மாவோயிஸ்ட்டுகள் சத்தீஸ்கர் மாநிலத்தில் இருப்பதே மக்களை ஒடுக்குவதற்காகத்தான் என்று இந்த அறிக்கை கூறுகிறது. அவர்கள் அந்தப் பகுதியில் இயங்குவதால்தான் பழங்குடியினருக்கு கூலி உயர்வு கிடைத்துள்ளது; பீடி இலை கொள்முதல் செய்யும் ஒப்பந்ததாரர்களின் அடக்குமுறை, வனத்துறை அதிகாரிகளின் லஞ்ச ஊழல், முறைகேடுகள் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன; போலீசின் அட்டூழியங்கள், பாலியல் வன்முறைகள் அம்பலப்படுத்தப் பட்டுள்ளன — போன்ற உண்மைகள் கூட இந்த அறிக்கையில் இடம் பெறவில்லை. ஆனால், மாவோயிஸ்டுகள் குறித்து இதுவரை யாரும் கேட்டறிந்தேயிராத பல புதிய குற்றச்சாட்டுகள் இந்த அறிக்கையில் இடம் பெற்றுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக "பழங்குடியின குழந்தைகள் 5ஆம் வகுப்புக்கு மேல் படிக்கக் கூடாது என்று மாவோயிஸ்டுகள் உத்தரவிட்டிருப்பதாக' அறிக்கை குற்றம் சாட்டுகிறது. இவ்வாறு மாவோயிஸ்டுகள் மீது புலனாய்வுக் குழுவுக்கு இருக்கும் காழ்ப்புணர்ச்சி அறிக்கையின் ஒவ்வொரு வரியிலும் வெளிப்படுகிறது.

அறிக்கை, மாவோயிஸ்டுகளைப் பற்றிய குற்றச்சாட்டுகளை ஆணித்தரமாக பதிவு செய்துள்ள அதே வேளையில், சல்வாஜுடுமின் குற்றங்களைப் பற்றிச் சொல்லும் போது, "கூறப்படுகிறது', "சொல்லப்படுகிறது', "இருக்கலாம்' எனப் பூசி மெழுகுகிறது. உதாரணத்திற்கு, ஆந்திரப் பிரதேசத்திற்கு விரட்டப்பட்ட பெருந்திரளான சத்தீஸ்கர் பழங்குடியினர் குறித்துச் சொல்லும்போது, "சல்வாஜுடுமால் அவர்கள் இடம் பெயர்ந்ததாகச் சொல்லப்படுகிறது' என்கிறது அறிக்கை.

சல்வாஜுடும் ஏன் உருவானது என்பது குறித்து அரசு ஒரு பொய் பிரச்சாரத்தை செய்து வருகிறது. மாவோயிஸ்டுகளின் ஆயுத நடவடிக்கைகளின் பின் விளைவாக, தங்கள் மீது பாயும் அரசு ஒடுக்குமுறை தங்களது உயிருக்கும், சுதந்திரத்திற்கும் உலை வைப்பதாக உள்ளது என்று கிராம மக்கள் கருதியதாகவும், இதன் விளைவாக மாவோயிஸ்டுகளுக்கு எதிராக ஒரு அமைப்பை உருவாக்கியதாகவும் அரசு கூறுகிறது. ஆனால், உண்மையில் காங்கிரசு கட்சியைச் சேர்ந்த ஊழல் பேர்வழியான மகேந்திர வர்மாதான் போலீசு மற்றும் தரகுப் பெருமுதலாளிகளின் துணையோடு பழங்குடியின மக்களைக் கொண்ட மாவோயிஸ்டு எதிர்ப்பு குண்டர்படையை உருவாக்கினான். இதனைக் "கொலைகார கும்பல்' என்று சொல்லுவதுதான் பொருத்தமாக இருக்கும். அவர்கள் கிராமங்களைச் சூறையாடி அங்கிருக்கும் மக்களை அடித்து நொறுக்கி மிரட்டுவதன் மூலம் அந்த மக்களை சல்வா ஜுடுமில் சேர வைக்கிறார்கள். பிறகு அவர்களைக் கொண்டே பக்கத்துக் கிராமங்களைத் தாக்கி அழிக்கிறார்கள்.

முதலில், கிராமங்களில் இருக்கும் மாவோயிஸ்டு ஆதரவாளர்களை விரட்டியும், பின்னர் எஞ்சியிருப்பவர்களைத் தனிமைப்படுத்தியும் மாவோயிஸ்டுகளைக் கொன்றொழிப்பதற்கு வசதியாக, அந்த பகுதியை போலீசு படையினருக்கு முழுமையாகத் திறந்து விடுவதுதான் சல்வா ஜுடூமின் முக்கியமான வேலையாகும். உண்மை இவ்வாறிருக்கும்போது, சல்வாஜுடும் குண்டர்படையே மாவோயிஸ்டுகளின் அடக்குமுறைக்கு எதிரான ஆதிவாசிகளின் எதிர்க்கிளர்ச்சி அமைப்பு என்பதைப் போல அறிக்கை காட்டுகிறது. இந்தியா முழுவதும் அரசை எதிர்க்கும் கிளர்ச்சிகளை சல்வாஜுடும் போன்ற குண்டர் படைகளின் மூலம் ஒழிப்பதையே சிறந்த வழிமுறையாகக் கருதும் போலீசின் புத்தியே அறிக்கையில் இவ்வாறு வெளிப்படுகிறது.

"ஆய்வில் கண்டறிந்தவை' என்ற தலைப்பின் கீழ் அறிக்கையில் குற்றச்சாட்டுகள் குறித்து சொல்லப்பட்டுள்ளவற்றை வாசிக்கும் எவருக்குமே, சல்வாஜுடும் மீதான குற்றச்சாட்டுகள் அனைத்தும் அடிப்படையற்றவை என்றுதான் எண்ணத் தோன்றும். ஆனால், கவனத்துடன் ஊன்றிப் படிக்கும் போது பல சிக்கலான கதைகள் வெளிவருகின்றன. சில குற்றச்சாட்டுகளில் சம்பந்தப்பட்ட கிராமத்தில் யாராவது அவை பொய் என்று சொல்லியதாக பதிவு செய்யப்பட்டிருந்தால், அவற்றை "பொய்யான குற்றச்சாட்டு' என்று முடிவு செய்கிறது அறிக்கை. ஆனால் குற்றச்சாட்டுகள் உண்மை என்பதாக கருத வாய்ப்புள்ள இடங்களிலோ "உறுதிப்படுத்தப்படாத தகவல்' என்று கூறி அறிக்கை அவற்றை மூடி மறைத்து விடுகிறது.

உதாரணமாக, சல்வாஜுடும் ஒருவரைக் கொன்றதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டு அதனை இந்த அறிக்கை "உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை' என்று பதிவு செய்கிறது எனக் கொண்டால், உண்மையில் என்னதான் நடந்தது என்பதை யார் வந்து புலனாய்வு செய்வது? குற்றம் சுமத்துபவருக்கும் விசாரணை அதிகாரிக்கும் இடையில் நடக்கும் வாதப்பிரதிவாதங்களைப் புலனாய்வு என்று கருதமுடியாது. அது நீதிமன்றத்தின் வேலை. குற்றச்சாட்டுகள் குறித்த உண்மைகளைக் கண்டறிந்து சொல்வதுதான் புலனாய்வு குழுவின் வேலை. காணாமல் போன நபர்கள் என்னவானார்கள், கிராமங்கள் ஏன் காலியாகின, ஏன் தீக்கிரையாக்கப்பட்டன என்பதைப் புலனாய்வு குழுதான் கண்டுபிடித்துச் சொல்ல வேண்டுமே தவிர, அவற்றை "உறுதிப்படுத்தப்படாத தகவல்' என்று சொல்லி ஒதுக்கித் தள்ள முடியாது.

ஆனால், இங்கே உண்மை கண்டறியும் குழுவோ, உண்மைகளைக் கண்டறிய எந்த முயற்சியும் செய்த மாதிரித் தெரியவில்லை. எரிந்து மிச்சமிருந்த கிராமங்கள் குறித்து எவ்வித விசாரணை மேற்கொள்ளப்பட்டது என்று உள்ளூர் போலீசை ஒரு கேள்வி கூட அது கேட்கவில்லை. புலனாய்வு செய்வதற்காகவே சத்தீஸ்கர் அரசிடம் சம்பளம் வாங்கிக் கொண்டு இருக்கும் போலீசுக்காரர்களிடம் விசாரணை செய்யாமலேயே "உறுதிப்படுத்தப்படாத குற்றச்சாட்டுகள்' என்று அறிக்கையில் பதிவாகியுள்ளது.

மேலும் இந்த விசாரணை முழுவதும், சல்வாஜுடுமின் முகாம்களில் உள்ளவர்களிடம் மட்டுமே நடத்தப்பட்டுள்ளது. சல்வா ஜுடுமின் தாக்குதலால் பெரும்பான்மையான பழங்குடியினர் ஆந்திராவிற்கு ஓடிவிட்ட நிலையில், தண்டேவாடா பகுதிகளில் எஞ்சி இருப்பவர்கள், சல்வாஜுடுமுக்கு ஆதரவாளர்களும் சல்வாஜுடுமுடன் ஒத்துப் போவது என்று முடிவு செய்தவர்களும் மட்டுமே. இந்நிலையில் அந்தப் பகுதியில் மட்டுமே செய்யப்படும் எந்தப் புலனாய்வும், உண்மையை வெளிக் கொணருவதாக இருக்காது. சல்வாஜுடுமால் மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்டப் பழங்குடியினரை முறையாக விசாரித்திருந்தாலே, சல்வாஜுடுமிற்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுகளை உறுதி செய்திருக்க முடியும். ஆனால், புலனாய்வுக் குழுவின் நோக்கம் அதுவல்லவே!

ஒட்டுமொத்தமாக சல்வாஜுடுமைப் புனிதப்படுத்தும் நோக்கத்தோடு அமைக்கப்பட்ட இந்த ஆய்வுக் குழுவின் அறிக்கை வேலிக்கு ஓணான் சாட்சி சொன்ன கதையாக இருப்பதில் வியப்பொன்றுமில்லை. ஏனெனில், ""மாநிலத்தின் தொழில் வளர்ச்சி'' என்ற பெயரில் தரகுப் பெருமுதலாளிகளின் சூறையாடலை சட்டபூர்வமாக அங்கீகரிப்பதுதான் சத்தீஸ்கர் மாநில அரசின் கொள்கை. அக்கொள்கை வழியில் உருவாக்கப்பட்ட குண்டர்படைதான் சல்வாஜுடும். இதன்படி, அரசின் மறுகாலனியாதிக்கக் கொள்கையையும், அரசு மற்றும் சல்வாஜுடும் குண்டர்படையின் பயங்கரவாத அட்டூழியங்களையும் எதிர்த்து அம்பலப்படுத்தும் அனைவருமே எதிரிகள்; அத்தகையோர் மீது அடக்குமுறையை ஏவுவதில் தவறில்லை என்பதுதான் சத்தீஸ்கர் மாநில அரசின் நியாயவாதம்.

இதனடிப்படையில்தான் கடந்த 2007ஆம் ஆண்டில் குடியுரிமைகளுக்கான மக்கள் சங்கத்தின் அனைத்திந்திய துணைத் தலைவரும் குழந்தை மருத்துவ நிபுணருமான டாக்டர் பினாயக் சென், சத்தீஸ்கர் மாநில சிறப்புப் பொது பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டுச் சிறையிலடைக்கப்பட்டார். இவர் மட்டுமின்றி. குடியுரிமைகளுக்கான மக்கள் சங்கத்தின் சத்தீஸ்கர் மாநில நிர்வாகிகளுள் ஒருவரான அஜய் கங்காதரன்; கமலேஷ் பாய்க்ரா, அப்சல்கான் எனுமிரு பத்திரையாளர் உள்ளிட்டு 43 பேர் சிறையிடப்பட்டனர். சல்வாஜுடுமின் அட்டூழியங்களை எதிர்த்த இவர்கள் மாவோயிஸ்டு தீவிரவாதிகளுடன் தொடர்புடையவர்கள் என்று மாநில அரசால் பொய்க்குற்றம் சாட்டப்பட்டுள்ளனர். டாக்டர் பினாயக் சென்னுக்குப் பிணை வழங்கக் கோரி தொடரப்பட்ட வழக்கையும் உச்சநீதி மன்றம் தள்ளுபடி செய்து விட்டது. மாநில அரசின் கொள்கையில் நீதிமன்றம் தலையிட முடியாது என்று "நடுநிலைமை' காட்டியது, உச்சநீதி மன்றம்.

மறுகாலனியாக்கம் எனும் பயங்கரவாதப் போரில் "நடுநிலைமை' கிடையாது. இனியும் ஒளிந்து கொள்ள முடியாமல் நடுநிலைமை எனும் புனிதப் போர்வை கிழிந்து கந்தலாகிவிட்டது. உச்சநீதி மன்றம் மட்டுமல்ல; இதற்கு அப்பால் தேசிய மனித உரிமைக் கமிசனும்கூட இயற்கை நீதியையும் நடுநிலைமையும் கொண்டதாக இருக்கமுடியாது என்பதற்கு இந்த விசாரணை அறிக்கையே சாட்சியாக உள்ளது.

காங்கோவை விழுங்கிய பெல்ஜிய பூதம் !

ஆப்பிரிக்க கண்டத்தின் வரைபடத்தை ஒருமுறை பார்த்தீர்களானால், தேச எல்லைகள் பென்சிலால் கோடு கீறியது போல இருக்கும். உண்மையில் அப்படித்தான் ஐரோப்பிய வல்லரசுகள் ஆப்பிரிக்காவை தமக்குள் பங்கு பிரித்துக்

கொண்டார்கள்! 19 ம் நூற்றாண்டில், ஐரோப்பாக் கண்டத்தில் தேசிய அரசுகள் உருவாக ஆரம்பித்திருந்தன. அப்போதெல்லாம் காலனிகள் வைத்துக் கொள்வது ஒரு கௌரவம். இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ், போர்த்துக்கல், ஜெர்மனி, பெல்ஜியம் ஆகிய நாடுகள், ஆப்பிரிக்க வரைபடத்தை மேசை மீது வைத்து, தமக்கு தேவையான துண்டுகளை பென்சிலால் கீறி பெற்றுக் கொண்டார்கள். இந்த எல்லைக் கோடுகள் வகுக்கும் போது ஆப்பிரிக்க மக்களின் விருப்பம் புறக்கணிக்கப்பட்டது. அவர்களது தலைவிதியை, வடக்கே இருந்த ஐரோப்பிய கடவுளர் தீர்மானித்தார்கள். ஒரே மொழி பேசும் இனங்கள், ஒரே குடும்பத்தை சேர்ந்த உறவினர்கள் பிரிக்கப்பட்டு வெவ்வேறு நாடுகளில் சிக்கிக் கொண்டார்கள்.

கண்டத்தின் மத்திய பகுதியில் இருந்த கொங்கோ பிரதேசத்திற்கு பலர் போட்டியிட்டார்கள். இறுதியில் சிறிய துண்டான கொங்கோ-பிராசவீல் பிரான்சிற்கும், பெரிய துண்டான கொங்கோ-கின்ஷாசா பெல்ஜியத்திற்கும் கிடைத்தது. பெல்ஜிய மன்னன் லெயோபோல்ட், கிட்டத்தட்ட ஐரோப்பிய கண்டத்திற்கு நிகரான கொங்கோவை தனது தனிப்பட்ட சொத்தாக்கிக் கொண்டார். ஒரு சர்வதேச நிறுவனத்தை தொடங்கி நிர்வகித்து வந்தார். இருப்பினும் ஒப்பந்தத்தின் படி பிற ஐரோப்பிய நாட்டு நிறுவனங்களையும் கொங்கோவில் முதலீடு செய்ய அனுமதிக்க வேண்டி இருந்தது.

பெல்ஜிய நாட்டிலிருந்து சென்ற பெருந்தோட்ட பயிர்செய்கையாளர்கள், ரப்பர் தோட்டங்களை ஆரம்பித்து, அதில் கொங்கோ நாட்டு மக்களை அடிமை வேலை செய்யப்பணித்தனர். ஒவ்வொரு தொழிலாளியும் குறிப்பிட்ட அளவு ரப்பர் பால் எடுத்துக் கொடுக்க வேண்டும். அந்த அளவு குறைந்தால், சித்திரவதை செய்யப்பட்டனர், அல்லது அவர்களது குடும்பத்தினர் பணயக்கைதிகளாக வைக்கப்பட்டனர், அல்லது கைகள் வெட்டப்பட்டன. பெருந்தோட்ட நிறுவனங்களின் லாபவெறிக்காக பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் கொல்லப்பட்டனர். பெல்ஜிய மன்னனின் என்பது ஆண்டு கால காலனிய ஆதிக்க காலத்தில், கொல்லப்பட்ட மக்களின் தொகை பத்து மில்லியன்! அதாவது பெல்ஜிய நாட்டின் இன்றைய மொத்த சனத்தொகை!! “ஸ்டாலின், மாவோ இத்தனை கோடிப்பேரை கொலை செய்தார்கள், அதனால் அவர்கள் மனிதர்களல்ல, பூதகணங்கள்” என்று, இன்று வரை ஓதிக் கொண்டிருப்பவர்கள், பெல்ஜிய பூதம் லெயோபோல்ட்டின் படுகொலைகளை பற்றி வாய் திறப்பதில்லை.

இன்றைக்கும் சில படித்தவர்கள் கூட நினைப்பது போல கொங்கோ ஒரு பண்டைய வரலாற்றைக் கொண்டிராத தேசமல்ல. 15 ம் நூற்றாண்டிலேயே, இன்றைய அங்கோலாவின் பகுதிகளை சேர்த்துக் கொண்ட மாபெரும் கொங்கோ இராசதானி இருந்தது. அந்நிய படையெடுப்புகளில் இருந்து பாதுகாத்துக் கொள்ளுமளவு பலமிக்க இராச்சியமாக இருந்தது. மாகாணங்கள் பிரிக்கப்பட்டு ஆளுநர்கள் நியமிக்கப்பட்டிருந்தனர். அங்கே ஒரு விவசாய சமூகம் இருந்தது. இரும்பு போன்ற சில கனிம தாது பொருட்களை பயன்படுத்தும் அறிவைப் பெற்றிருந்தனர். தான்சான்யா வழியாக அரேபியருடன் வர்த்தக தொடர்புகளைப் பேணி வந்தனர். 16 ம் நூற்றாண்டில் உலகைக் கண்டுபிடிக்க கிளம்பிய போர்த்துகீசிய கடலோடிகளால் தான், ஐரோப்பிய காலனிய காலகட்டம் ஆரம்பித்தது.

ஆரம்பத்தில் கொங்கோ இராசதானிக்கு தரங்குறைந்த துப்பாக்கிகளையும், பல்வேறு மதுவகைகளையும் கொண்டு சென்று விற்று, அடிமைகளை வாங்கிக் கொண்டு வந்தார்கள். இதற்கிடையே போர்த்துகீசியரின் வற்புறுத்தலுக்கு இணங்கி கொங்கோ மன்னன் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறி, “ஜோவோ” (ஆங்கிலத்தில்: ஜோன்) என்ற நாமத்தை சூட்டிக் கொண்டான். தனது குடிமக்களையும் கிறிஸ்தவர்களாக மாற்றினான். முதல் முறையாக ஒரு கறுப்பின பிஷப் வத்திக்கானிற்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டார். நான் முன்பு கூறியது போல ஆப்பிரிக்காவில் அடிமைகளை பிடித்து விற்பது சாதாரண விடயமாக இருந்த போதும், காலனியாதிக்கவாதிகளுக்கு லட்சக்கணக்கில் தேவைப்பட்டதும், அதற்காக நடந்த மனிதத்தன்மையற்ற வேட்டையும், ஆப்பிரிக்கா அறியாத ஒன்று. ஐரோப்பிய முதலாளிகளின் அமெரிக்க பெருந்தோட்டத்தில் வேலை செய்ய பல்லாயிரக்கணக்கான அடிமைகள் தேவைப்பட்டனர். சந்தையில் அந்த சரக்கிற்கு கிராக்கி அதிகமாகியதும், போர்த்துக்கேயர்கள் கொங்கோவில் அடிமை வேட்டையை அதிகரித்தமை, கொங்கோ மன்னன் மனதில் சந்தேகத்தை கிளப்பியது. “ஒரு கிறிஸ்தவன் தனது சகோதர கிறிஸ்தவர்களை எப்படி அடிமையாக வைத்திருக்கலாம்?” என்று மன்னன் வெகுளித்தனமாக கேள்வி எழுப்பவும், இது தான் தருணம் என்று போர்த்துக்கேயர்கள் கொங்கோவில் பலாத்காரமாக மன்னர் ஆட்சியை அகற்றி, தமது காலனி ஆட்சியை நிறுவினார்கள்.

ஒரு காலத்தில் பிராந்திய பேரரசாக சிறப்புடன் இருந்த கொங்கோ இராசதானி, பிற்காலத்தில் “போர்த்துகீசிய அங்கோலா”, “பெல்ஜிய கொங்கோ”, “பிரெஞ்சு கொங்கோ” என்று பிரிக்கப்பட்டது. இந்த வரலாற்றை மறைத்து, “இருண்ட கண்டத்தை நாகரீகப்படுத்த ஐரோப்பிய வெள்ளையர்கள் வந்ததாக” இன்றைக்கும் பலர் சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றனர். உண்மையில் பெல்ஜியம் கொங்கோவை அபிவிருத்தி செய்யும் முயற்சியில் ஒரு போதும் இறங்கியதில்லை. பெரும்பாலான பெல்ஜிய காலனிய அதிகாரிகள் டச்சு மொழி (பெல்ஜியத்தில் பிளாம்ஸ் என்றழைப்பர்) பேசுபவர்களாக இருந்த போதிலும், கொங்கோ மக்களுடன் பிரெஞ்சு மொழியில்(பெல்ஜியத்தின் இரண்டாவது மொழி) பேசினர். டச்சு மொழியை தமது சமூகத்திற்குள் மட்டுமே பயன்படுத்தும் இரகசிய மொழியாக வைத்துக் கொண்டனர்.

பெல்ஜிய மற்றும் பிற ஐரோப்பிய நாடுகளைச் சேர்ந்த நிறுவனங்கள் யாவும், கனிம வளங்களை அகழும் சுரங்கங்கள் தோண்டியது மட்டுமே ஒரேயொரு “அபிவிருத்தி”. தங்கம், வெள்ளி, வைரம், நிக்கல், குரோமியம் என்று நிலத்தில் இருந்து தோண்டியெடுத்த விலைமதிப்பற்ற பொருட்களை கொள்ளையடித்து வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்து கொண்டிருந்தன. கொங்கோ அனைத்து வளங்களையும் தன்னகத்தே கொண்ட செல்வந்த நாடு. உலகில் உள்ள வெப்ப/குளிர் காலநிலைக்கேற்ற, அத்தனை பயிர்களும் வளரக்கூடிய தரைகளைக் கொண்ட கொங்கோ, விவசாயத்தில் தன்னிறைவு கண்டால், 50 மில்லியன் சனத்தொகைக்கு உணவு கொடுப்பது பெரிய விடயமல்ல. அங்கே பெட்ரோல், எரிவாயு போன்ற எரிபொருட்கள் கூட கிடைக்கின்றன. காலனிய காலத்தில் பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் நடத்திய கொள்ளை, அனைத்து வளங்களையும் கொண்ட இன்று கொங்கோ வறுமையான நாடுகளில் ஒன்றாக இருப்பதற்கு காரணம். கொங்கோவின் பொருளாதாரம் முழுவதும் ஏற்றுமதி செய்வதற்காகவே காலனிய எஜமானர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்டது. இதைவிட இன்றைய காலகட்டத்தில் வருடக்கணக்காக நிலவும் ஆராஜக சூழ்நிலையும், ஆட்சியாளர்களின் தவறானான நிர்வாகமும் பிற காரணங்கள்.

30 ஜூன் 1960 ம் ஆண்டு, கொங்கோவின் சுதந்திர தின விழாவிற்கு சமூகமளித்திருந்த பெல்ஜிய அரசர், லெயோபோல்ட்டின் மகன் போதுவ, தனது “புத்திக்கூர்மையான தந்தை கொங்கோ மக்களை நாகரீகப் படுத்தும் சீரிய பணிக்காக, பெல்ஜியத்தின் சிறந்த பிரசைகளை அனுப்பி வைத்ததாக” மேடையில் புளுகிக் கொண்டிருந்தார். மேடையில் வீடிருந்த வருங்கால பிரதமர் லுமும்பாவிற்கு, அந்த பொய்களை கேட்டுக் கொண்டிருந்த முடியவில்லை. அரசரிடமிருந்த ‘மைக்’கை பிடுங்கி, பெல்ஜியம் செய்த அயோக்கியத்தனங்களை நார் நாராக கிழித்தார். “மாட்சிமை தங்கிய மன்னர் பெருந்தகைக்கு” மரியாதை எதுவும் கொடுக்கவில்லை, “சகோதர, சகோதரிகளே” என்று விளித்து தனது உரையை ஆரம்பித்து, “எம்மை கறுப்பர்கள் என்பதால் சக மனிதர்களாக மதிக்காத, அடிமைகளாக வேலை வாங்கிய பெல்ஜிய காலனியாதிக்கவாதிகளிடமிருந்து, நாம் இரத்தம் சிந்தி போராடி சுதந்திரம் பெற்றோம்.” என்று பலத்த கரகோஷத்திற்கிடையில் ஆற்றிய உரை பெல்ஜிய மன்னரை சினக்க வைத்தது. லுமும்பாவை பழிவாங்க வேண்டுமென்று மனதிற்குள் கருவிக் கொண்டார்.

சுதந்திரமடைந்த பின்னரும், கொங்கோ இராணுவத்தின் இடைத்தர, மேல்நிலை அதிகாரிகள் யாவரும் பெல்ஜிய வெள்ளையர்களாக இருந்தனர். அவர்கள் புதிய அரசிற்கெதிராக கலகம் செய்தனர். இதற்கிடையே இயற்கை வளம் நிறைந்த கதங்கா மாகாணம், பெல்ஜிய தூண்டுதலால், தனிநாடாக பிரிவதாக அறிவித்தது. வெள்ளையின பெல்ஜிய படைகள் அதற்கு பாதுகாப்பு கொடுத்தனர். சுதந்திரமடைந்து ஐந்து நாட்களில் இந்த கலகம் ஆரம்பித்து விட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. லுமும்பா அமெரிக்க தூதுவரை சந்தித்து, அமெரிக்க படைகளை அனுப்பி உதவுமாறு கோரினார். தூதுவர் மறுக்கவே லுமும்பா ரஷ்யர்களிடம் உதவி கேட்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ஏற்பட்டது. உடனே இது தான் சாட்டென்று, “லுமும்பா ஒரு கம்யூனிஸ்ட்” என்று அமெரிக்கா முத்திரை குத்தி விட்டது.

இறுதியில் ஐ.நா. மன்றத்தில் கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க, ஐ.நா. சமாதானப்படை வருவதற்கு ஒத்துக் கொண்டது. ஆனால் அதுவே லுமும்பாவின் மரணத்திற்கு இட்டுச் சென்ற தவறான முடிவாக இருந்தது. ஐ.நா.சமாதானப்படை இன்று மட்டுமல்ல, அன்றும் ஏகாதிபத்திய நலன்களுக்காக தான் செயற்பட்டது. சி.ஐ.ஏ. தூண்டுதலின் பேரில் சதிப்புரட்சி மூலம் ஆட்சியை கைப்பற்றிய இராணுவத் தளபதி மொபுட்டுவின் படையினர் ஸ்டான்லிவீல் (கிசன்கானி) என்ற நகரிற்கு போகும் வழியில் லுமும்பாவை கைது செய்தனர். நடந்த சம்பவத்தை கானவை சேர்ந்த ஐ.நா.சமாதானப்படையினர் கண்ட போதும், அவர்களைத் தலையிட வேண்டாம் என்று மேலிடத்து உத்தரவு வந்தது. மொபுட்டு லுமும்பாவை கைது செய்து கதங்கா பிரிவினைவாதிகளின் கைகளில் ஒப்படைத்தார். அங்கே வைத்து பெல்ஜிய அதிகாரிகளின் முன்னால் சித்திரவதை செய்யப்பட்டு, இறுதியில் நஞ்சு கொடுத்து கொலை செய்யப்பட்ட லுமும்பாவின் உடல், துண்டு துண்டாக வெட்டப்பட்டு திராவகத்திற்குள் கரைக்கப்பட்டது. அமெரிக்காவும், பெல்ஜியமும் சேர்ந்து தமது எதிரியை இப்படித்தான் தீர்த்துக் கட்டினார்கள். ஏகாதிபத்தியத்தின் கொடூர முகத்தை அம்பலப்படுத்திய லுமும்பாவின் மரணம் உலகெங்கும் அமெரிக்க எதிர்ப்பு அலையை தோற்றுவித்தது. ஆசிய-ஆப்பிரிக்க நாடுகள் ஐ.நா.மன்றத்தில் தமது கண்டனங்களை கொட்டினர். சோவியத் யூனியன் மொஸ்கோவில் பல்கலைக்கழகம் ஒன்றிற்கு லுமும்பாவின் பெயரிட்டது.

அமெரிக்க ஜனாதிபதி ஐசன்ஹோவரால், பெல்ஜிய மன்னன் போதுவாவினால் வெறுக்கப்பட்ட லுமும்பாவை, கொலை செய்வதற்கான காரணம் என்ன? கொங்கோவில் கொலைக்கான சதித்திட்டங்களை நிறைவேற்றிய சி.ஐ.ஏ. அதிகாரி டெவ்லின் “Congo - Fighting the Cold War in a Hot Zone” என்ற நூலில் வாக்குமூலம் கொடுக்கிறார். அதில் அவர், லுமும்பா கம்யூனிஸ்ட் இல்லை என்பது ஏற்கனவே தெரியும் என்றும், கம்யூனிசத்தை எதிர்த்து போரிடுவது என்பது ஒரு சாட்டு, என ஒப்புக் கொள்கிறார். அப்படியானால்? “அன்றைக்கு சோவியத் யூனியனின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொங்கோ வந்திருக்குமேயானால், ‘கோபால்ட்’ சுரங்கங்களும் அவர்களது கைகளுக்கு போயிருக்கும். ஏவுகணை, பிற ஆயுதங்கள் தயாரிப்பதற்கு கோபால்ட் அத்தியாவசியமான பொருள். அது உலகில் சோவியத் யூனியனிலும், கொங்கோவிலும் மட்டுமே இருந்தது. ஆகவே அமெரிக்கா கொங்கோவை கைப்பற்றியிரா விட்டால், சர்வதேச ஆயுதப்போட்டியில் பின்தள்ளப் பட்டிருக்கும்.”

உண்மை தான். ஆனால், ஆப்பிரிக்காவின் வளாங்களை அதற்கு முன்னரே உலக மேலாதிக்க நோக்கத்திற்காக ஏகாதிபத்தியம் பயன்படுத்த தொடங்கி விட்டது. கொங்கோவில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட யுரேனியத்தைக் கொண்டு செய்த அணுகுண்டு தான் ஹிரோஷிமா, நாகசாகி மீது போடப்பட்டது. கொங்கோவின் வைரங்களை வைத்து தான் ஆங்கிலேய-அமெரிக்க கூட்டணி இரண்டாம் உலகப்போரில் வெற்றியீட்டின. இன்றும் கூட, கணணி, மொபைல் தொலைபேசி ‘சிப்’ பிற்கு பயன்படும் மூலப்பொருளான கொல்த்தான் கொங்கோவில் மட்டுமே அதிகமாக காணப்படுகின்றது.

இன்றைய ஆப்பிரிக்காவில் வளங்களை, பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் கேள்வி கேட்க யாருமின்றி கொள்ளையடிக்கின்றன. ஆயுதமேந்தி இருப்பது, அரசபடையாக இருந்தாலும், ஆயுதக் குழுவாக இருந்தாலும், இந்த வளங்களை யார் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வைத்திருப்பது என்பதிலே தான் போட்டியிடுகின்றன. “ஆப்பிரிக்கா இப்படியே இருந்தால் அங்கே புரட்சி ஏற்பட இன்னும் நூறு வருடங்களாகும்.” என்று தனது டைரிக் குறிப்பில் எழுதிவைத்தார் சே குவேரா. அவர் கொங்கோவில் தங்கியிருந்து புரட்சியை ஏற்படுத்த முயன்று தோற்றுப்போய் திரும்பியவர். இப்போது ஒரு புதிய திருப்பம். இஸ்லாமிய மீட்பிற்காக போராடுவதாக சொல்லும் குழுக்கள் வளர்ந்து வருகின்றன. அதைக் காட்டி பயங்கரவாதத்திற்கு எதிராக போரிடுவதாக சொல்கிறது அமெரிக்கா. உண்மையில் கிறிஸ்தவ ஐரோப்பியர்கள் “இருண்ட கண்டத்தை” கண்டு பிடிப்பதற்கு பல நூறாண்டுகளுக்கு முன்னமே, இஸ்லாமிய அரேபியா அதனை கண்டுபிடித்திருந்தது.

“ஆப்பிரிக்க கண்டத்தில் கிறிஸ்தவ மதம் நுழையும் வரை, அங்கே காட்டுமிராண்டி கால இயற்கை வழிபாடு மட்டுமே பரவலாக இருந்ததாக,” வெள்ளையர்கள் இன்னொரு கட்டுக்கதையை பரப்பி வந்திருக்கிறார்கள். ஐரோப்பாவில் இருந்து கத்தோலிக்க/ புரட்டஸ்தாந்து கிறிஸ்தவ மதம் இறக்குமதி செய்யப்படுவதற்கு ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே, எத்தியோப்பியர்கள் ஆதி கால கிறிஸ்தவத்தை பின்பற்றி வருகின்றனர். இஸ்லாம் செனகல் முதல் தான்சானியா வரை பரவி இருந்தது. வளர்ச்சியடைந்த ஆப்பிரிக்க- இஸ்லாமிய அரசுகள் தோன்றியிருந்தன. ஒரு காலத்தில் மாலி நாட்டில் இருந்த, திம்புக்டு இஸ்லாமிய இராச்சியத்தின் மன்னன், மெக்கா நோக்கி புனிதப்பயணம் சென்ற போது, எகிப்திய சந்தையில் தங்கத்தில் விலை வேகமாக சரியும் அளவிற்கு, செல்வம் படைத்திருந்ததாக வரலாற்றுக் கதை ஒன்றுண்டு.

சம்பளத்தில் 'கைவைக்கும்' இன்போசிஸ்!

பெங்களூர்: புதிதாக ஆட்களை தேர்வு செய்வதை நிறுத்திவிட்ட இன்போசிஸ் நிறுவனம் தற்போது ஊழியர்களின் சம்பளத்தை குறைக்கும் முடிவுக்கு வந்துள்ளதாக மனிதவள துறை இயக்குனர் மோகன்தாஸ் பை தெரிவித்துள்ளார்.

உலக பொருளாதார நெருக்கடியை தொடர்ந்து தகவல் தொழில்நுட்ப நிறுவனங்கள் உச்சக்கட்ட பாதிப்பை சந்தித்துள்ளன. ஆட்குறைப்பு தினசரி நடவடிக்கைகளில் ஒன்றாகிவிட்டது.

இந்நிலையில் இந்தியாவின் இரண்டாவது பெரிய நிறுவனமான இன்போசிஸ் ஊழியர்களின் சம்பளத்தை குறைக்கப் போவதாக தெரிவித்துள்ளது.

மோகன்தாஸ் பை கூறுகையில்,

ஊழியர்களின் சம்பளத்தின் ஒரு பகுதி நிறுவனத்தின் லாபத்தில் இருந்து கொடுக்கப்பட்டு வந்தது. தற்போது லாபம் குறைந்து வருவதை அடுத்து சம்பளமும் குறைக்கப்படும்.

இந்த ஆண்டு யாரும் சம்பள உயர்வை எதிர்பார்க்க முடியாது. கடந்தாண்டு கேம்பஸ் இன்டர்வியூ மூலம் சுமார் 20,000 பேர் தேர்வு செய்யப்பட்டனர்.. இந்தாண்டு புதியவர்கள் யாரையும் வேலைக்கு எடுக்கும் எண்ணம் இல்லை.

நாங்கள் பொறுப்பா?:

சத்யம் நிறுவனத்தின் வாடிக்கையாளர்கள் சிலர் எங்களை நாடி வருகின்றனர் என ஏற்கனவே எங்கள் தலைமை செயல் அதிகாரி கோபாலகிருஷ்ணன் தெரிவித்திருந்தார். அவர்கள் தங்கள் சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் வந்தால், தனியாக தனியாக அவர்களது சூழ்நிலை ஆராய்ந்து ஏற்றுக் கொள்வோம் என்றார் மோகன்தாஸ் பை.

உலகிந் டாப் 20 நிறுவனங்களில் இன்போசிஸ்:

இதற்கிடையே ஹய் குரூப் மற்றும் சீப் எக்சிக்யூட்டிவ் பத்திரிகையும் இணைந்து நடத்திய சர்வேயில் சிறந்த தலைவர்களை உருவாக்கும் உலகின் டாப் 20 நிறுவனங்களில் இன்போசிசும் ஒன்றாக தேர்வு செய்யப்பட்டுள்ளது.

இந்நிறுவனங்கள் பொருளாதர நெருக்கடியை சமாளிக்க கூடிய திறமையும், பொருளாதார சீரமைப்புக்கு பின் வேகமாக வளரக் கூடியவை என்றும் கருத்துக் கணிப்பு தெரிவிக்கிறது.

இவ்வரிசையில் இடம்பிடித்துள்ள ஒரே இந்திய நிறுவனமான இன்போசிஸூக்கு 14வது இடம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. முதல் மூன்று இடங்களை 3 எம், புராக்டர் அண்ட் கேம்பிள் மற்றும் ஜெனரல் எலக்ட்ரிக் நிறுவனங்கள் பிடித்துள்ளன.

Malegaon Is A Jhalak. More Is Possible If Every Woman Picks Up Bombs’

‘

Pramod Muthalik
PRESIDENT, SRI RAMA SENE

NUMBER OF CASES: 53
DISTURBING COMMUNAL HARMONY

Photo: KPN

IN THE end, three days was all it took to catapult Pramod Muthalik and his Sri Rama Sene to national prominence. Those who know him well, and there are very few who do, say that for all the media outrage at the January 24, 2009 attacks on women pub goers in Mangalore, the assault was merely a natural outgrowth of Muthalik’s well-ingrained hate politics.

Once a long-standing Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) member, Muthalik is a self-avowed brahmachari who decided early on to spend his life fighting for the Hindutva cause. Govind Rao, an RSS shakha batchmate, remembers him primarily for his restlessness. “He spent every minute on the work our seniors allotted. He was ambitious even then and definitely had a sharp tongue.”

Muthalik’s first brush with the law came during the Emergency (1975-77) when he was jailed for a month in Belgaum, reportedly for anti-government activities. A full-time RSS pracharak from 1978, he worked aggressively in 1992 to meet Sangh Parivar calls for men and money for the Ram Janmabhoomi campaign that led to the destruction of the 16th-century Babri mosque at the hands of rampaging Hindu zealots. In 1993, he was assigned to the Vishwa Hindu Parishad (VHP).

The same year, spurred by BJP leader Murli Manohar Joshi’s attempt to hoist the national flag at Lal Chowk in Srinagar, Karnataka BJP workers attempted to do the same at Idgah Maidan in the town of Hubli. The ground soon emerged as a communal hotspot, with tensions peaking in police firing on August 15, 1994, killing six people. Muthalik was among the Sangh leaders present there at the time, with Uma Bharti and Sikander Bakht. Two years later, he was handed charge of the Karnataka Bajrang Dal and named its state convener.

All through this period, Muthalik managed to get himself charged in a string of cases for provocative speech making; he also became to the Bajrang Dal’s south India convener. In 2004, he spent his only significant period in jail — two months, in connection with an anti-Christian agitation — an achievement much celebrated within Bajrang Dal ranks as a mark of what ‘Anna’, the elder brother, had suffered for Hindutva. His time in jail left him upset with the BJP for ignoring him. He quit the Bajrang Dal later that year, though it was another three years before he launched the Sri Rama Sene.

An estimated 53 cases have been booked against Muthalik across Karnataka in a decade. He has been banned over 20 times from entering public places across the state.

Such a prolific history of active communal venom could hardly have been possible without state patronage. Despite his previous falling out with the BJP, Muthalik has benefited tremendously from the party’s rule in Karnataka, both when it was in coalition with the Janata Dal (Secular) in 2006, but especially since the BJP won power last year. In August 2007, the coalition government withdrew 51 cases against Bajrang Dal activists, including five in which Muthalik was an accused. Last week, three weeks before the Mangalore attack, another 11 cases against Bajrang Dal and BJP activists were withdrawn. Muthalik was an accused in one. Before his January 27 arrest, the Karnataka police and the state government pretended that he was absconding, apparently ignorant of the fact that he was addressing public meetings across the state and was freely speaking with journalists.

US senator wants probe of Bush-era abuses

Chair of Judiciary Comm. proposes “truth commission”
US senator wants probe of Bush-era abuses

Republican resistance

President Barack Obama said he had not seen Senator Leahy's proposal

WASHINGTON (Agencies, AlArabiya.net)

A top United States senator called Monday for the creation of a "truth commission" to probe alleged abuses under former President George W. Bush, including the promotion of war in Iraq, detainee treatment, and wiretapping without a warrant.

Democratic Senator Patrick Leahy, chairman of the Judiciary Committee, said he wanted to heal what he called sharp political divides under Bush and to prevent future abuses. "I'm doing this not to humiliate people or punish people but to get the truth out," he said.

Obama said at the first press conference of his young presidency that he had not seen the proposal from Leahy and would have a look at it—“but my general orientation is to say let's get it right moving forward."

“If there are clear instances of wrongdoing…people should be prosecuted just like any ordinary citizen," said the president.

" If there are clear instances of wrongdoing…people should be prosecuted just like any ordinary citizen "
President ObamaLeahy compared his proposed panel to South Africa's post-apartheid Truth and Reconciliation Commission, and stressed, “We need to come to a shared understanding of the failures of the recent past."

"Rather than vengeance, we need a fair-minded pursuit of what actually happened. Sometimes the best way to move forward is getting to the truth, finding out what happened, so we can make sure it does not happen again," said Leahy in a speech at Georgetown University on restoring trust in the justice system.

The Vermont senator said he wanted to chart a middle way between those who want to prosecute Bush-era figures and those who want to wipe the slate clean.

"One path to that goal would be a reconciliation process and truth commission. We could develop and authorize a person or group of people universally recognized as fair minded, and without axes to grind," said the senator, who has called the Bush-era scandals at the Justice Department as "the worst since Watergate."

" Rather than vengeance, we need a fair-minded pursuit of what actually happened "
Senator Leahy"People would be invited to come forward and share their knowledge and experiences, not for purposes of constructing criminal indictments, but to assemble the facts," said Leahy, a frequent Bush critic.

Obama, who suggested shortly before he took office in January that he did not favor prosecuting Bush administration officials over their counterterrorism policies, said on Monday his administration would seek to uphold "our traditions of rule of law and due process."

He also said: "I want to pull everybody together, including, by the way, all the members of the intelligence community who have done things the right way and have been working hard to protect America and I think sometimes are painted with a broad brush without adequate information. "


Republican resistance

" If every administration started to re-examine what every prior administration did, there would be no end to it "
Arlen Specter But some Republicans and intelligence officials have resisted any suggestion of broad inquiries into accusations against the Bush administration, saying it would be a distraction or weaken morale in the fight against terrorism.

"If every administration started to re-examine what every prior administration did, there would be no end to it. This is not Latin America," the Judiciary committee's top-ranking Republican, Senator Arlen Specter of Pennsylvania, told reporters last month.

President Barack Obama, who suggested shortly before he took office in January that he did not favor prosecuting Bush administration officials over their counterterrorism policies, said on Monday his administration would seek to uphold "our traditions of rule of law and due process."

Abu Osama: Palestine never Forgets Iranians' Supports for Gaza

TEHRAN (FNA)-Palestinian nation will never forget Iran's efforts to support the people of Gaza, said Hamas Movement representative to Iran Abu Osama.

Speaking in the city of Jolfa, northeastern Iran, Abu Osama congratulated the 30th anniversary of Iran's Islamic Revolution and called Iranian nation a permanent supporter of Palestinians. He then praised Gazans defending their Islamic territory and said the current Gaza situation is quite catastrophic, during the 22-day war Hamas fought against the armed-to-teeth Israel alone. The current situation in Gaza has turned to be a pattern for the world of Islam and it suggests it is a time for Islam's sovereignty and might in the world, the Iranian students news agency quoted him as saying. During Israel's the 22-say war against Gazans started on December 27th, some 7000 Palestinians were killed and injured and Gaza's infrastructures, residential houses, mosques and schools were hit. Also Israel has sealed the coastal area since June 2007, banning the delivery of required food, medicine and fuel to the area.