பழமை சரமாரிப் பொழியும்படி பாடல்கள் எடுத்து விடுகிறார்.தமிழும்,இலக்கியமும்,பாடல்களும் புகுந்து விளையாடும் படியான பதிவுகள்.இலக்கியவாதி ன்னு பெயர் வைக்க வேண்டியவர் பழமைவாதின்னு வைத்துக்கொண்டார். அவரோடப் பாடல்களைப் படிக்கும் போது நாமளும் நம்ம அனுபவத்துக்கு ஒரு சினிமா பாடலை எடுத்து விடலாமேன்னுதான் இஃகி!இஃகி! இந்தப் பதிவு.
கோவை வாழ்நாட்களில் ஒரு நாள்....
நானோ இளமை எட்டிப்பார்க்காத வயதுக்காரன்.கலப்புத் திருமணம் செய்து கொண்ட நண்பர் ஒருவர் இரண்டு மகன்களுக்கு தகப்பனார்.வயது வித்தியாச நட்பாக இருந்தாலும் ஓசிப் புத்தகம் கொடுக்கல் வாங்கல்,சினிமாவுக்கு ஒண்ணாப் போவது,டீ குடிப்பது,பொது விசயங்களை என்னிடம் பேசுவது ,சில சமயம் அவரது சொந்த விசயங்களைக் கூடப் பகிர்ந்து கொள்ளும் நண்பர் சின்னசாமி.ஒரு நாள் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது
பாடல்கள் என்றால் கண்ணதாசன் பாடல்கள் மாதிரி இருக்கவேண்டும் என்றார்.
கடவுள் மனிதனாகப் பிறக்கவேண்டும்
அவன் காதலித்து வேதனையில் வாடவேண்டும்.
இந்த சரணத்தில் துவங்கும் பாடலின் வரிகளான
அவனை அழைத்து வந்து
ஆடடா ஆடு என்று
ஆடவிட்டு பார்த்திருப்பேன்
படுவான்!பாடுவான்
பட்டதே போதுமென்பான்
பாவி மகன் பெண்குலத்தை
படைப்பதையே நிறுத்தி வைப்பான்.
என்ன ஒரு அனுபவசாலிடா கண்ணதாசன் என்றார்.எனக்கு இந்தப் பாடல் எந்தப் படமென்று கூட இன்று வரை தெரியவில்லை.ஆனால் அந்தப் பாடல் வரிகளை அவர் ரசித்து சொன்னவிதம் இன்று வரை மனதில் நங்கூரமிட்டு உட்கார்ந்து கொண்டது.
முன்பெல்லாம் பாடல் என்றால் அதன் அழகிலே மனம் மயக்கம் போட்டுவிடும்.இப்ப தொட்ட தொண்ணூறுக்கும் காரண காரியங்கள் ஆராய்வதால் பாடலின் வரிகளில் முரண்படுவதோடு பெண்ணியம் கவுரவப்படுத்தவேண்டும் என்ற நிலைக்கு மனம் வந்து விட்டதாலும் பெண்குலத்தை நிறுத்தவேண்டும் என்று கள்ளிப்பால் கலாச்சாரம் புகுந்துவிட்டதாலும் பாடல் வரிகள் உலக இயங்குதலுக்கு மாறானது.எனவே கவிதைக்குப் பொய் அழகு மட்டுமே.
நண்பர் பாடலை அனுபவித்து சொன்னதற்கும் சில காரணங்கள் உண்டு.அதனை சொல்வதற்கு அவர் முன் அனுமதியும் தேவையென்ற காரணத்தால் கண்ணதாசன் பாடலின் ரசனை மட்டும் உங்கள் பார்வைக்கு.
No comments:
Post a Comment